Πωπωπωπω, αυτό!
Έχουν περάσει χρόνια πολλά από τότε που με συγκλόνιζαν κάποιες μπάντες με τα παράξενα ξεσπάσματα τους στις μουσικές τους.
Επειδή όμως κανένας δεν είναι αναντικατάστατος και τα χρόνια περνούν και οι γενιές αλλάζουν, έτσι και τα ταλέντα φυτρώνουν σαν λουλούδια έτοιμα να σκορπίσουν τη γύρη τους στο σύμπαν.
Αν λοιπόν είσαι εγκεφαλικά “κεκλεισμένων των θυρών” δεν έχεις καμία ελπίδα να νιώσεις αυτές τις στιγμές.
Έχω πάθει πλάκα λέμε με το διαμάντι αυτό που ανακάλυψα.
Δεν υπάρχει λέμεεεεεε.....
Για κάτι τέτοιες (μουσικές) στιγμές ζω ειλικρινά.

Το “Our Season Draws Near” πρέπει να βγει προς τα έξω, να μαθευτεί, να ακουστεί και να αγοραστεί. Δεν μπορεί δηλαδή να θυσιάζουμε (οι της μουσικής) ώρες ατέλειωτες στους υπολογιστές, στα ψαξίματα, στις γκετοποιημένες γειτονιές του fb ή του y-tube και να το παίζουμε ειδήμονες και οι περισσότεροι στραβοί να βασιλεύουν στους μονόφθαλμους.
Η μουσική υπάρχει εκεί έξω αρκεί να δώσεις βάση, σημασία και πολύτιμες στιγμές να ψάξεις.
Αυτές οι γελοιότητες του στυλ “Πάει, μουσικές και μπαντάρες έβγαιναν τα '70 ή τα ΄80” πρέπει επιτέλους να σταματήσουν.
Δε λέω, το παρελθόν μας δίδαξε και άφησε μεγάλες κληρονομιές. Προχωράμε όμως κιόλας έτσι?

Επιστροφή λοιπόν στα 2 παλικάρια που συγκλονίζουν (ακόμα τους λίγους) έστω και υπογείως με τις ιδιόμορφες μουσικές τους.
Neil Derosa και Robb Kavjian παίζουν αυτά που δεν μπορείς να φανταστείς. Αυτά που είναι ικανά να σε ανατριχιάσουν, να σε συγκλονίσουν (όπως εμένα), να σε πορώσουν και να σε συγκινήσουν.
Τα κομμάτια περνούν το ένα μετά το άλλο κατά τη διάρκεια της γραφής μου.
Δεν ξέρω τι να κάνω. Να σταθώ και να ακούσω?... Όχι, όχι δεν προλαβαίνω να καταγράψω. Τα γράμματα τυπώνονται σχεδόν μόνα τους, γρήγορα και άναρχα σαν το ρεύμα που μου μεταδίδουν.
Αν οι κιθάρες και οι μελωδίες τους με έχουν κάνει να χάσω τα μυαλά μου, τα φωνητικά μου έχουν σκίσει τη ψυχή.
Η Νέα Αγγλία των +1476+ είναι πιο παρόν από ποτέ.
Η Μασαχουσέτη με κατέστρεψε.
Οι έντονοι ρυθμοί και οι εναλλαγές από τα ήπια σημεία στα Punk-ικα ξεσπάσματα, από τα Post Metal ηχητικά ρήγματα στις πιο Folk και Alternative χαραμάδες.
Σκοτεινοί ύμνοι σε ένα ρομαντικό παρελθόν.
Βυθίζονται στον εσωτερισμό, στον αποκρυφισμό και στη Σκανδιναβική μυθολογία. Κανένα από τα 10 κομμάτια δεν μοιάζει με το άλλο. Η μια έκπληξη ακολουθεί την άλλη και εσύ ξαφνικά αντιλαμβάνεσαι πως το άλμπουμ τελειώνει. Μετανιώνεις που δεν είχες την τύχη να δώσεις στον εαυτό σου νωρίτερα την ευκαιρία της απόλαυσης. Θα πας αμέσως να κοιτάξεις τη δισκογραφία τους και να δεις ότι τα “Smoke In The Sky” (EP 2010) - “Wildwood” (2012) - “The Nightside” (EP 2012) και “Edgar Allan Poe: A Life Of Hope & Despair” (2014) σου πέρασαν και σένα στο ντούκου. Τι κρίμα εεε?

Το “Our Season Draws Near” είναι εδώ λοιπόν και μη το χάσεις. Δώσε στον εαυτό σου τη χαρά και στα παλικάρια την ικανοποίηση ότι ναι!... αξίζει ΠΟΛΥ όλο αυτό που έφτιαξαν.
Θα κάνω τα πάντα για να τους δω live. Αν η στούντιο απόδοση είναι τόσο συγκλονιστική τι μπορεί να νιώσει το είναι μου βλέποντας τους ζωντανά να δίνουν τα πάντα στο κοινό τους?
Η παραγωγή του άλμπουμ ακουμπά την τελειότητα και η μίξη έγινε από τον Markus Siegenhort (Lantlôs)
Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να γράψω ακόμα. Γιατί δεν υπάρχουν. Μόνο η μουσική τους μπορεί να μιλήσει δυνατά, βαριά, δυναμικά, ατμοσφαιρικά και σκοτεινά. Με riffs και καταιγιστικά τύμπανα, με κιθάρες που σε κατασπαράζουν με φωνητικά που σε στοιχειώνουν. Θυμηθείτε αυτούς τους αριθμούς... +1476+........

Άκουσε όλο το άλμπουμ εδώ:
https://1476.bandcamp.com/album/our-season-draws-near

http://www.1476cult.com/