Το τέρας των OGRE και ο αξεπέραστος Steven King, πατριωτάκια από το Πόρτλαντ της πολιτείας του Μέϊν. Πολλές φορές έχει αποδειχτεί ότι οι γεωγραφικές συντεταγμένες έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο αποτέλεσμα.

Ανατριχίλες εις διπλούν από το μακρινό Βασίλειον της Πεντατονικής!

Παρουσιάζει ο Χρήστος Κισατζεκιάν

Outer limits… άραγε υπάρχουν όρια; Η απάντηση σε αυτό είναι μια λέξη με 3 γράμματα. ΟΧΙ!

Αναζητώντας μια αχτίδα φωτός ενώ είναι ακόμα μέρα. Η τριαντάχρονη αναζήτηση - πορεία ενός συγκροτήματος μέσα σε μια κυκλοφορία.

Γιατί δεν θα ξεχάσω τους SOUNDTRUCK για ένα λόγο παραπάνω.
Στις ημέρες εκείνες που μιλάω ακατάπαυστα τηλεφωνικώς με τον chief τού Rock N’ Roll Monuments, Χρήστο Κισατζεκιάν και που συμβαίνουν οι μεγάλες πλάκες.
Μου λέει λοιπόν πως έλαβα mail με promo από μια μπάντα και να γράψω. Κοίτα λέει τους φακέλους θα βρεις ένα φάκελο που λέει *Soundtruck / Voodoo.
Ok, του λέω. Εν τω μεταξύ κάνω μια γρήγορη πτήση στο y-tube, πατάω **Soundrack / Voodoo και βγαίνει αυτό φίλοι μου (γιατί συμβαίνουν κι αυτά!)...
Soundtrack (Song Credits) #34 | Voodoo (Fight The Power) | Shaft (2019)
Χωρίς να ψάξω σχεδόν τίποτα, πατάω το play και αυτό με τη σειρά του με πάτησε στη μούρη.
Δεν είμαστε καλά!... (σκέφτηκα). Εγώ που δεν έχω ακούσει rap ποτέ στη ζωή μου να λάβω κάτι τέτοιο; Ποιος με τιμωρεί και γιατί;
(Παιδιά δεν τρέχει τίποτα, δεν έχω να προσάψω κάτι αλλά δεν το μπορώ και μέχρι εδώ. Βέβαια η ταινία SHAFT έχει απίστευτες κομματάρες μέσα, άλλης φάσης.)
Χωρίς λοιπόν πολλά-πολλά αρχίζει η καζούρα και από τα δυο μέρη μέχρι που φτάνουμε στο σημείο που... μιλάει ο Χρήστος για τους Έλληνες SOUNDTRUCK και εγώ να έχω πέσει θύμα του Soundrack της ταινίας Shaft.

Δεν τους βλέπω να μένουν για πολύ καιρό ακόμα στον κλειστό κύκλο του underground. Το αστείο είναι ότι υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης.