Ας παίξουμε ένα παιχνίδι. Βάλε να ακούσει ένας/μία φίλος-η  σου τον δίσκο ή έστω ένα κομμάτι από αυτόν τον μοναδικό μουσικοσυνθέτη.

Από τον Μάριο Παλαιοκαστρίτη

Kαι να μου το έλεγες, δεν θα το πίστευα! Πες με άπιστο Θωμά. Εγώ, όμως, δεν θα μπορούσα να φανταστώ με τίποτα ότι οι Γίγαντες κατά την εορταστική τους περιοδεία για τα 50 συναπτά χρόνια πορείας θα μας έτρεχαν νυχτιάτικα στον Ταύρο για να παρακολουθήσουμε μία από τις καλύτερες συναυλίες τους (σε τοπικό επίπεδο). Από πολλούς οπαδούς ειπώθηκε ότι ήταν η κάλλιστη!

Τιμά ο Λεωνίδας Χρονόπουλος και ο Μάριος Παλαιοκαστρίτης

Οικεία πρόσωπα, τραγούδια που σμηλεύτηκαν σε βάθος χρόνου και έγιναν μύθος, αγαπημένα άλμπουμ, σεβασμός, αγάπη, συγκίνηση, γιορτη!!!

Τιμά και φωτογραφίζει ο Νίκος Παπαδόπουλος

“Συνήθως το ζητάω αυτό το “f**k yea” δυο φορές…αυτό ήταν καλό με την πρώτη, αρά μάλλον περνάτε καλά…”

Ανταποκρίνεται ο Χρήστος Αναστόπουλος

Εάν έπρεπε να περιγράψω αυτόν τον δίσκο εν συντομία θα το έκανα ως εξής: Πρώτος και καλός! Ο λόγος; Μα, φυσικά η σπανιότητα του. Ξέρετε, δεν είναι σύνηθες φαινόμενο το ντεμπούτο ενός σχήματος να είναι ταυτοχρόνως: συνειδητοποιημένο, θεμελιώδες και όμορφο. Τις περισσότερες φορές, τα μουσικά σύνολα χρειάζονται έως και τρία άλμπουμ για να αποκτήσουν τα άνωθεν χαρακτηριστικά (βλ. Deep Purple).

Προτρέπει ο Μάριος Παλαιοκαστρίτης

Και ενώ όλη η Πόλη ετοιμάζεται να γιορτάσει τα Χριστούγεννα με φάτνες, Άγιους Βασίληδες και έλκηθρα…

Μεταδίδει ο Χρήστος Αναστόπουλος