Είναι αρκετά πλέον τα χρόνια που έχουμε να απολαύσουμε τους Faithless επί σκηνής στη χώρα μας. Και χρησιμοποιώ την κλιτική πτώση του πληθυντικού αφού, παρότι δεν υπήρξα ποτέ βαμμένος οπαδός τους, δηλαδή ακροατής/συλλέκτης των δισκογραφικών έργων τους, από την παρουσιαζόμενη ζωντανή τους εμφάνιση στο «ΡΟΔΟΝ» και δώθε, δηλώνω απερίφραστα θαυμαστής τους. Μα τι να λέμε. Υπολόγιζα να φύγω μετά τα τρία πρώτα τραγούδια που επιτρέπονται εντός των photo pits και παρόλα αυτά δεν κούνησα ρούπι, μαγεμένος, παραμένοντας έως το τέλος στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα του αγαπημένου συναυλιακού χώρου. Όσο για τις εικόνες που χαρίζει ο Maxwell Fraser a.k.a. “Maxi Jazz”, ιδού η Ρόδος…  

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν  

To prog or not to prog?

Στο ρόλο του hitter ο Τάκης Κρεμμυδιώτης

Πέρασαν κάμποσα χρόνια από τότε που θέλησα να μοιραστώ μαζί σας την βαθιά ευγνωμοσύνη μου για την απίστευτη ενέργεια που απολάμβανα όποτε άκουγα το “Balls To The Wall” των θρυλικών Accept. Και είναι σίγουρο πως μέσα σ’ αυτές τις ελλειψοειδείς περιστροφές του πλανήτη γύρω από τον Ήλιο, το αναγνωστικό κοινό τους ανανεώθηκε πολλάκις προσηλυτίζοντας έφηβους της γενιάς ’83-‘89. Δεν φταίτε εσείς λοιπόν που ίσως να μην γνωρίζεται καλά την ανυπέρβλητη μουσική κληρονομιά της μεγαλύτερης straight heavy metal μπάντας που γέννησε μέχρι σήμερα η ενωμένη Γερμανία (σ.σ.: δεν αναφέρωμαι στο hard rock όπου οι Scoprions φυσικά είναι στην κορυφή!). Και τούτο γιατί μέχρι να αποκτήσετε δικαίωμα στην τσέπη του μπαμπά, οι πέντε μουσικοί είχαν -για κακή μας τύχη- βαρέσει διάλυση!

Η πρόσκαιρη επανασύνδεσή τους στα ‘90ς- κακά τα ψέματα- δεν στάθηκε ικανή να επαναλάβει το θρίαμβο των έξη πρώτων albums… Να όμως που το 2010 η προσθήκη του Mark Tornillo στα φωνητικά τους ήθελε πάλι επί των επάλξεων με δισκάρες όπως τα "Blood of Nations", "Stalingrad", "Blind Rage"...
Ξεκινάω λοιπόν τη "νουθεσία" ορθά-κοφτά: όσοι θέλετε να λέτε πως το metal σας κρατά ζωντανούς και παρόλα αυτά δεν έχετε το “Metal Heart” στη συλλογή σας, αγοράστε το σήμερα! Άντε αύριο-μεθαύριο αν ζείτε στην επαρχία. Και μην τυχών πάει ο νού σας στο πονηρό… Ουδέποτε χρηματίστηκα για τα όσα γράφω. Ούτε πρόκειται.

Σε έναν αναβράζοντα κόσμο.

Γράφει η Ελένη Λιβεράκου Eriksson 

Σε έναν αναβράζοντα κόσμο.

Γράφει η Ελένη Λιβεράκου Eriksson 

Ο καλός μου φίλος, ο Βαγγέλης

Θυμάται (και αγαπά) ο Τάκης Κρεμμυδιώτης