“Αντιμετωπίζω ψυχικά ζητήματα τα οποία μάλιστα ενισχύθηκαν από την πανδημία και αυτή τη στιγμή με ταλαιπωρούν. Δεν πιστεύω ότι μπορώ σε αυτό το σημείο να δώσω όσα πρέπει (στους Faith No More και τους Mr.Bungle) και δεν θέλω να δώσω κάτι λιγότερο από το εκατό τοις εκατό. Θέλω να ζητήσω συγνώμη στους οπαδούς μας και ελπίζω να επανορθώσω σύντομα”
Η αναπάντεχη δήλωση έσκασε τον περασμένο Σεπτέμβρη σαν βόμβα νετρονίου στο κεφάλι όσων πίνουμε νερό στο όνομα του απροσάρμοστου, ανεκδιήγητου, αστείρευτου Mike Patton. Όχι πως τον είχαμε για “καλοστεκούμενο” δηλαδή, μα άλλο να απολαμβάνεις τα μοναδικά κυήματα της παραφροσύνης που προκαλεί εδώ και τρεις δεκαετίες η απαράμιλλη ευφυΐα του, κι άλλο να δηλώνει ειλικρινέστατα πως δεν αντέχει πια όλα αυτά τα Γήινα, τα αβάσταχτα, τα προϊόντα του προπατορικού αμαρτήματος της ανθρώπινης και ατελούς μας φύσης… Θα μου πεις μα ποιος τα αντέχει και θα συμφωνήσω 101%, μα βλέπεις τούτος μπορεί και τα λέει από σκηνής τόσα χρόνια… με ντουντούκα. Είναι αλλιώς.
 
Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν       

Με αφορμή τον εορτασμό σαραντατεσσάρων χρόνων από την πρώτη ζωντανή εμφάνιση των Simple Minds στις 17 Ιανουαρίου του 1978 στο “Satellite City” της Γλασκόβης, η δημοφιλέστερη post-punk μπάντα της Σκοτίας κυκλοφόρησε την προηγούμενη Δευτέρα 17 Ιανουαρίου του 2022 το τετράλεπτο επετειακό σινγκλάκι “Act Of Love”. Μια πάσα-ασίστ που με θέλει με χαρά περίσσια να σε πηγαίνω αυτή τη φορά πίσω στον Απρίλιο του 2006, τότε που το σχήμα του αγέραστου Jim Kerr πατούσε στα μέρη μας για δεύτερη φορά, στο “Αθηνών Αρένα”.

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν   

Psychobilly, horrorbilly, gothabilly, όπως κι αν το πει κανείς, έχει το punk μέσα του.

Γράφει ο Τάκης Κρεμμυδιώτης

“Every new beginning comes from some other beginning's end.”

Γράφει η Ελένη Λιβεράκου Eriksson 

Ένας μικρός, θαμμένος θησαυρός του hard rock όταν αυτό φλερτάρει με τη funk και το progressive rock. Με μια ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ιστορία γύρω του όπως θα ανακαλύψτε εδώ. Και αν οι Faith μου είχαν ξεφύγει έως και κάνα οκτάρι χρόνια εμού του ιδίου, το ομολογώ, να’ ναι καλά οι ομοϊδεάτες/συνοδοιπόροι μου και η αέναη ανταλλαγή ακουσμάτων μας που μας κάνει ολοένα και πιο πλούσιους σε ακούσματα και το πιο σημαντικό, μας κρατά υγιείς και ακμαίους μες σε τούτη τη μπίχλα γύρω μας… Τούτο εδώ το χρωστώ στο φίλο Βασίλη Ζαχαρόπουλο! Ιδού λοιπόν τα γεγονότα δια στόματος δύο μελών…

Από τον Χρήστο Κισατζεκιάν

Σε προκαλώ. Μπες να διαβάσεις τις πιο πρόσφατες αναρτήσεις στο καθημερινό ηλεκτρονικό ημερολόγιο που κρατά τούτος ο υπέργειος καλλιτέχνης στην επίσημη ιστοσελίδα του. Έλα, οκέι. Δες τις εδώ στα γρήγορα, σε ελεύθερη μετάφραση:

Ιανουάριος 12, 2022 (σημ: ημέρα των εξηκοστών τρίτων γενεθλίων του): Γλυπτά στο γάλα
Ιανουάριος 11, 2022: Βρώσιμοι ημιαγωγοί, φωτοβόλα επιδόρπια, ένα βρώσιμο τρανζίστορ με ηχείο μανιταριού
Ιανουάριος 10, 2022: Οι άνθρωποι έχουν μπλε πόδια
Ιανουάριος 9, 2022: Η ικανοποίηση με θέλει να σωπαίνω, μόνο η σκιά μου συνεχίζει να μιλά, οτιδήποτε άλλο είναι κρίμα ή απλά βράζει
...
Ιανουάριος 6, 2022: Μονάχα ότι έχει αποχωρήσει μένει μια για πάντα
...
Μόνο αυτός!

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν