To prog or not to prog?Στο ρόλο του hitter ο…
Πέρασαν κάμποσα χρόνια από τότε που θέλησα να μοιραστώ μαζί…
Σε έναν αναβράζοντα κόσμο. Γράφει η Ελένη Λιβεράκου Eriksson
Ο καλός μου φίλος, ο ΒαγγέληςΘυμάται (και αγαπά) ο Τάκης…
“Πολύ κρύα τα πράγματα εδώ μπροστά. Για ζεσταθείτε λίγο. Έτσι…
«Αγαπάμε όλα τα είδη της Μουσικής, και είναι αυτός ο…
Μια πολύ δυνατή περιοδεία που πέρασε και από την χώρα…
Έχοντας αναγνώσει την απίστευτη αναμνηστική ιστορία του θαυμαστού Γιάννη Πετρίδη…
Το λέει και ο τίτλος: Μια καλύτερη ζωή. Και η…
Είναι κοινό μυστικό τα τελευταία χρόνια. Ο άκρατος επαγγελματισμός και…
Έστω και με δυόμιση χρόνια καθυστέρηση, ήρθε η ώρα που…
Και είναι να αναρωτιέσαι. Τώρα ποιος θα φυλάει τα σύνορα…
Η ψυχεδέλεια υπάρχει ακόμα και κινείται, αναπτύσσεται και μεγαλουργεί στα…
Πολύ λίγες μπάντες, που κατατάσσονται στο χώρο της σκληρής μουσικής…
Γνώριμοι του ελληνικού Hard & Heavy κοινού, οι σουηδοί H.E.A.T.…
Η αυτού εξοχότης ο κος BardensΥποκλίνεται ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
Η απάντηση σε αυτό το γαργαλιστικό ερώτημα είναι όπως αντιλαμβάνεσαι ηλίου φαεινότερη, αφού αυτό το ίδιο περιοδικό έχει ανακηρύξει εντωμεταξύ νεότερα μοντέλα ανδρισμού στη θέση του πάλαι ποτέ pin-up dream boy. Έτσι στα δωμάτια θηλέων ανά τον κόσμο βρίσκουμε πλέον «εντοιχισμένους» μορφονιούς όπως οι Hugh Jackman (θεόθεος!), Johnny Depp, Idris Elba, Dwayne Johnson κ.α. Όμως το γεγονός παραμένει. Ο Ιταλοαμερικάνος γόης συνεχίζει να κρατά ζωντανά τα ονειρεμένα του επιτεύγματα όπως μονάχα αυτός και ελάχιστοι ακόμη διάσημοι συνάδελφοί του καταφέρνουν.
Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν
Το Μάρκο τον ξέρουν όσοι πρέπει. Και αυτό γιατί είναι ταπεινός, χαμηλών τόνων και συνάμα ασυμβίβαστος. Με ένα βιογραφικό που -από κάθε άποψη- ελάχιστοι παραγωγοί συναυλιών κατέχουν στη χώρα μας (όπως ο αείμνηστος Νίκος Σαχπασίδης), υπήρξε ο διαλεκτός της καρδιάς μου. Το κέρδισε με το σπαθί του. Είναι λοιπόν δική μου χαρά έως και «υποχρέωση» να του πω ένα μικρό ευχαριστώ με τούτη τη συνέντευξη. Μια συνέντευξη που κάθε αρρωστάκι των συναυλιών θα έχει να θυμάται μια για πάντα!...
Συνέντευξη & φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν
Είναι πολλές οι φορές που φίλοι, γνωστοί μα ως και άγνωστοι συνοδοιπόροι έχουν έρθει σε συναυλίες να μου σφίξουν το χέρι, να μου χτυπήσουν τον ώμο, να με ευχαριστήσουν με τον τρόπο τον δικό τους για όσα έχω μοιραστεί μαζί τους μέσα από τα μουσικά μέσα (έντυπα και ηλεκτρονικά) της χώρας μας από το 1991 και δώθε. Νιώθω ευγνώμων. Μάλιστα βούρκωσα μια-δυο φορές... «Ρε Χρηστάρα, πότε θα γράψεις ένα βιβλίο με όλα αυτά;» με έχουν ρωτήσει κάποιοι από αυτούς. Ε, λοιπόν, παίδες, μα το Θεό σας λέω, αν ήταν εγώ να γράψω κάποτε ένα βιβλιαράκι, ο Μάρκος θα πρέπει να γράψει εγκυκλοπαίδεια! Ρε, μιλάμε για τον τύπο που έχει απολαύσει μασάζ ποδιών από τον Steven Tyler. Που του ζωγράφισε με αυτόγραφο το ψυγείο του η Beyonce. Που έχει περάσει δυο συναπτά εικοσιτετράωρα με τον Lemmy. Που φυγάδευσε τον Dickinson στο Θέατρο Λυκαβηττού με το cinquecento του. Πάμε λοιπόν για μια πρώτη γεύση και έπεται και συνέχεια.