Φάκελος Nightfall. Άμεση ανάσυρση από το αρχείο λόγω νέας τροπής…
Οι Witherfall εξακολουθούν να αγνοούν τι σημαίνει “ταβάνι” και το…
Ο Michael Bolton εξηνταοκτώ χρονών; Αν είναι δυνατόν. Κι όμως,…
Οι Black Juju μετά από το “Purple Flower, Garden Black”…
Σαν λίγες μέρες πριν εν έτει 1948 γεννήθηκε ο Anthony…
Εκνευρίζομαι πάρα πολύ και ο θυμός μου είναι απερίγραπτος όταν…
«Για τις επόμενες δύο ώρες το κωλαράκι σας μου ανήκει!»…
Σε περιπτώσεις σαν και αυτές όπου η παγκοσμιότητα θρηνεί την…
Ο William Bruce “Axl” Rose Jr. γεννήθηκε κατά λάθος, πριν…
Όλοι αντιλαμβανόμαστε τι είναι το progressive rock και εύκολα μπορούμε…
Σα λιοντάρι που βρυχάται, ο άσβεστος Thom Yorke των αγαπημένων…
Όπως το υποσχεθήκαμε, θα επανερχόμαστε. Ως που να στερέψει το…
Έτσι για να αποκτήσεις μια εικόνα της λατρείας που έχω…
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πως θα ήταν ο κόσμος της σκληρής μουσικής αν αφαιρούσες από την ερμηνεία των τραγουδιστών τις υψίφωνες μελωδικές γραμμές και τον χωρίς ενδοιασμό πειραματισμό της φωνής στα άκρα; Τι θα έμενε; Συμβατικές ερμηνείες χωρίς δυναμισμό και το κυριότερο; Η λέξη ανατριχίλα θα απουσίαζε από το δικό μας λεξιλόγιο και από τα δικά μας ‘’χωράφια’’.
Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης