Ένας μοναχικός δρόμος προς την άνοδο, την κορύφωση και από…
Η τρίτη φάση μιας μπάντας, που αν δεν υπήρχε, η…
STANDING PROUD FOREVER - Συναυλία-Αφιέρωμα: ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΘΑΣ & SOCRATES Drank…
Και να που η 12η και τελευταία μέρα του Release…
Ένα Rockwave (όχι) σαν τα παλιά Από τον Κώστα Φαρόπουλο
Και να που έφτασε η ενδέκατη μέρα του Release 2022.…
Πήγα σε συναυλία που δεν είχε καπνογόνα και θάλασσες από…
Η κατ' ιδίαν συνέντευξη μου με τον Pär Sundström στα…
...Που δυστυχώς κατέντησε απρόσμενα διεκπαιρεωτικό... Ανταποκρίνεται απογοητευμένος ο Πάνος Φαρόπουλος
Τους Alestorm, τους είχα δει πρώτη φορά πριν μερικά χρόνια…
"Vital Path" ονομάζεται το νέο μουσικό project του Πάνου Παπαπέτρου…
Πολλοί περίμεναν με αγωνία την εμφάνιση των Scorpions με τον…
Οι «Φλόγες» παραμένουν άσβεστεςΑναζοπυρώνει ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
Athens Release Festival: Από τα πιο καυτά festival της Αθήνας,…
“Είναι αυτό εκεί το κορίτσι σε κείνη τη γωνιά και είναι μικροκαμωμένη, πολύ μικροκαμωμένη, και μοιάζει περισσότερο με αγόρι, και σφύζει από συναισθήματα, από οργή και αγάπη – γιατί είναι ολομόναχη, γιατί όλοι μας είμαστε ολομόναχοι, γιατί οι γονείς μας δεν καταλάβαιναν. Απλά εκείνη το κατάλαβε πιο γρήγορα…”
Όταν αυτοσυστήνεσαι εκθέτοντας παγκοσμίως τον εαυτό σου καθ’ αυτόν τον τρόπο στην επίσημη ιστοσελίδα σου, ανήκεις στους “άλλους”, τους ελάχιστους Αυθεντικούς! Και γω αυτά τα εκτιμώ βαθιά. Πόσο μάλλον δε όταν μπορείς και ανατρέπεις στο πι και φι την όποια μου “καχυποψία” τη στιγμή που έρχομαι να σε γνωρίσω επί σκηνής για πρώτη φορά, έχοντας ένα κεφάλι καζάνι από τον αμείλικτο βομβαρδισμό που δέχθηκα για πάρτη σου. Ως ανίδεου ως προς εσένα, να τα λέμε κι αυτά ως...αυθεντικοί.
Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν