Πάνε κάμποσα χρόνια από τότε που ψάχναμε με λαχτάρα να δούμε αν ένας δίσκος βινυλίου είχε ένθετο με τους στίχους ή, έστω, τους εμφάνιζε στο οπισθόφυλλο. Κι αυτό ήταν -τουλάχιστον για μένα και τους φίλους μου- ένα από τα σημαντικά κριτήρια, για να αποφασίσεις να τον αγοράσεις.

Νοσταλγεί ο Τάκης Κρεμμυδιώτης

Δεν πέρασαν ούτε ένα, ούτε δυο, μα πενηνταεπτά ολόκληρα χρόνια από τον Ιούνιο του 1964. Το μήνα που κυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο το “As Tears Go By” με B-side τη διασκευή του “Greensleeves”. Και ήταν αυτό το κομβικό δώρο του συνθετικού δίδυμου Jagger & Richards των Rolling Stones που απετέλεσε το εισιτήριο της δεκαοκτάχρονης καλλονής για την παγκόσμια καταξίωσή της που θέλει την πλέον εβδομηνταπεντάχρονη Marianne Faithfull να φιγουράρει ακόμη στα δημοψηφίσματα του κραταιού περιοδικού “Rolling Stone”, ανάμεσα στις εκατό πιο σημαντικές γυναίκες της εποποιίας του Rock’n’Roll.    

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν

Με αλάθητο και μοναδικό κριτήριο το ότι άντεξαν στο πέρασμα του χρόνου, το προσωπικό γούστο σίγουρα έρχεται σε δεύτερη μοίρα.  

Αρθρογραφεί ο Τάκης Κρεμμυδιώτης

Η νύχτα του Σαββάτου της 22 Ιουνίου 2013 ήταν μαγική.
Η λεπτή φιγούρα της Patti Smith κοντοστάθηκε μπροστά στη σκηνή του σκοτεινού ρωμαϊκού θεάτρου ατενίζοντας τον φωτισμένο βράχο της Ακρόπολης που έλαμπε κι από την πρώτη πανσέληνο του καλοκαιριού.

Η συμβολή της στην περίοδο του punk υπήρξε σημαντική κι’ ας μην είχε καμιά σχέση με το είδος, πέρα από το attitude της νεαρής ποιήτριας που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο και κατάλαβε νωρίς (ευτυχώς για εμάς) ότι η ποίηση ακούγεται περισσότερο μέσα από τα τραγούδια, παρά με την απαγγελία σε μια αίθουσα με βαριεστημένους ακροατές.