To prog or not to prog?Στο ρόλο του hitter ο…
Πέρασαν κάμποσα χρόνια από τότε που θέλησα να μοιραστώ μαζί…
Σε έναν αναβράζοντα κόσμο. Γράφει η Ελένη Λιβεράκου Eriksson
Ο καλός μου φίλος, ο ΒαγγέληςΘυμάται (και αγαπά) ο Τάκης…
“Πολύ κρύα τα πράγματα εδώ μπροστά. Για ζεσταθείτε λίγο. Έτσι…
«Αγαπάμε όλα τα είδη της Μουσικής, και είναι αυτός ο…
Μια πολύ δυνατή περιοδεία που πέρασε και από την χώρα…
Έχοντας αναγνώσει την απίστευτη αναμνηστική ιστορία του θαυμαστού Γιάννη Πετρίδη…
Το λέει και ο τίτλος: Μια καλύτερη ζωή. Και η…
Είναι κοινό μυστικό τα τελευταία χρόνια. Ο άκρατος επαγγελματισμός και…
Έστω και με δυόμιση χρόνια καθυστέρηση, ήρθε η ώρα που…
Και είναι να αναρωτιέσαι. Τώρα ποιος θα φυλάει τα σύνορα…
Η ψυχεδέλεια υπάρχει ακόμα και κινείται, αναπτύσσεται και μεγαλουργεί στα…
Πολύ λίγες μπάντες, που κατατάσσονται στο χώρο της σκληρής μουσικής…
Γνώριμοι του ελληνικού Hard & Heavy κοινού, οι σουηδοί H.E.A.T.…
Η αυτού εξοχότης ο κος BardensΥποκλίνεται ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
«Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμ(α)ιοί!»
Οι Gojira, ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα αυτή τη στιγμή της παγκόσμιας metal σκηνής, θα επισκεφθούν την χώρα μας στις 2 Ιουλίου, στα πλαίσια της δεύτερης μέρας του φετινού Rockwave Festival.
Γράφει ο Αντώνης Αντωνιάδης
Τόσο λουλούδι -ναι, ήταν ψεύτικα, δε λέω- έχω να δω από το Βοτανικό Κήπο της Αγγλίας!
Γιατί το άλλο;;; Τόσο καυτό σορτσάκι ούτε στις πιο hot/in παραλίες της Μυκόνου δεν έχω συναντήσει! Και μιλάμε για ένα μέσο όρο ηλικίας χαμηλό... Χαμηλότατο θα έλεγα, αφού όπως το έκοψα μιλάμε για καμιά τεσσάρα χιλιάδες θεατών με ηλικίες από δώδεκα έως και βία τριάντα, που στη συντριπτική πλειοψηφία τους ήταν γένους θηλυκού!... Αναμενόμενο.
«Όταν το έντεχνα εναλλακτικό συναντά το ξέφρενο πανηγύρι»
Θεωρώ πως με την παραπάνω φράση «ζωγραφίζεται» σε τεράστιο βαθμό ολάκερη η πρώτη μέρα του φετινού Rockwave Festival στο πανέμορφο Terra Vibe! Κάποια στιγμή συνάντησα τον Αρχιτέκτονα του ετήσιου θεσμού και -παρότι παλιοροκάς έως και headbanger του λόγου μου- συμφώνησα μαζί του πως το line up τούτης της βραδιάς ήταν ίσως το πιο αριστοτεχνικά στημένο από την έναρξη του venue της εξοχικής Μαλακάσας. Άλλωστε τα φαινόμενα μιλούν από μόνα τους, αφού είδαμε μετά από δυο «χαροκαμένα» χρόνια το δάσος και πάλι γεμάτο και, το πιο σημαντικό, μες την καύλα!!! Ναι. Ως «μονιμάς» στα συναυλιακά από το 1989, την «μικρή» σκηνή την έχω ξαναδεί τόσο αφιονισμένη ώρες πολλές, μονάχα όταν φιλοξένησε ιερά σχήματα του heavy metal όπως οι Judas Priest, Anthrax, Jane's Addiction- τέλος!