Δεν υπάρχει πιο πετυχημένο αγγλικό ντουέτο στην pop από τους…
Είναι από τις βραδιές που μένουν χαραγμένες στη μνήμη μας…
Στην έκτη μέρα του Release Athens Festival ο ήλιος έκαιγε…
The Smith FamilyΑνταποκρίνεται ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
Τίποτα λιγότερο η περισσότερο από αυτό που περιμέναμε από τους…
Αλήθεια, πόσο απέχει το Ηρώδειο από τη Δρέσδη;Ανταποκρίνεται ο Τάκης…
“In Praise οf Dreams”. Σας ακούγεται κάπως υπερβολικό; Σίγουρα όχι,…
Χαζεύοντας τις αστραπές καθώς έπεφταν δίπλα από το ποτάμι καθώς…
Ο Γιάννης είναι αυτό που λέμε Συνοδοιπόρος με σίγμα κεφαλαίο.…
Επιτέλους επιστροφή στην κανονικότητα μετά από τρία χρόνια. Οι ACCEPT,…
To prog or not to prog?Στο ρόλο του hitter ο…
Πέρασαν κάμποσα χρόνια από τότε που θέλησα να μοιραστώ μαζί…
Ο καλός μου φίλος, ο ΒαγγέληςΘυμάται (και αγαπά) ο Τάκης…
Ακόμη και αν οι περισσότεροι από εμάς ουδέποτε περιμέναμε το “Rock’n’Roll Hall Of Fame” να επικυρώσει την αυταπόδεικτη αξία των «μουσικών ηρώων» μας, δεν ξέρω για σένα, εγώ μπήκα τελικά και ψήφισα σήμερα για πρώτη φορά, κατ’ εξαίρεση, ώστε να τιμήσω (και με αυτόν τον τρόπο) δυο λατρεμένα μου υποψήφια σχήματα του 2022: τους Rage Against The Machine και τους εδώ τιμώμενους μεταλλοπατέρες. Υπόψιν. 29 Απριλίου, μεθαύριο, λήγει η προθεσμία υποβολής. Όχι πως θα ιδρώσει το αυτί τους φυσικά.
Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν
Παρότι δισεκατομμυριούχοι τα τελευταία τριανταπέντε χρόνια, μόνο στις δάφνες τους δεν επαναπαύονται τούτοι εδώ. Αντιθέτως μάλιστα. Οι βετεράνοι πλέον Αγγλοσάξονες επιμένουν σε ένα επιθετικότατο μάρκετινγκ που θέλει μεταξύ άλλων την επίσημη ιστοσελίδα τους ως μια από τις πιο δραστήριες της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας! Έτσι εδώ και λίγες μέρες μας ενημέρωσαν μεταξύ άλλων πως το τρίτο από τα τέσσερα συνολικά Box Sets είναι πλέον διαθέσιμο σε δυο συλλεκτικές, περιορισμένες εκδόσεις: σε βινύλια των 180 γραμμαρίων, μα και σε CD.
Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν
Στις 16 Ιουλίου του 2012 ημέρα Δευτέρα η rock μουσική έχασε τον μεγαλύτερο της Άρχοντα. Έφυγε εκείνος που «βρώμισε» τα ευυπόληπτα πλήκτρα μια για πάντα, μα συγχρόνως «καθάρισε» την μουσική μας υπόληψη όσο κανένας άλλος. Έφυγε ο μεγαλύτερος Μαέστρος που γνώρισε ποτέ ο κόσμος της σκληρής μουσικής. Ήταν αυτός που πάτησε πόδι ενάντια σε όσους αντιμετώπιζαν έως τότε το rock ‘n’ roll ως παιδική αρρώστια! Εξαιτίας του οι πληκτράδες έπαψαν να θεωρούνται αφανείς ήρωες και ήρθαν στην πρώτη γραμμή μια για πάντα. Στις 16 Ιουλίου του 2012 η αναθεματισμένη αρρώστια χαμογέλασε μέσα στην κλινική ‘’London’’ νομίζοντας ότι ‘’κέρδισε’’. Κούνια που την κούναγε. Μάλλον δεν ήξερε με ποιόν τα έβαλε. Σήμερα θα της θυμίσουμε ότι οι Άρχοντες είναι αήττητοι και δεν φεύγουν ποτέ. Ειδικά με τέτοιο έργο είναι αδύνατον να μην περάσουν στην αθανασία!
Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης