Μου φαίνεται πρέπει να αλλάξω επάγγελμα. Τι κιθαρίστας; Από προχθές δηλώνω απερίφραστα πως έχω μαντικές ικανότητες και δε χρειάζομαι καν τράπουλα ή καφέδες!… Μα σκέψου το λιγάκι. Είναι εδώ, όλα γραμμένα. Θυμάσαι λοιπόν τις φράσεις/χωρία της συνέντευξης του ΠΟΠ&ΡΟΚ το 1983 που επέλεξα μέρες πριν για το αφιέρωμα μας; Μισό να στις θυμίσω:
«Δεν ξέρουμε τι ακριβώς μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας μας και δεν πιστεύουμε στη μουσική πειθαρχία. Προσπαθούμε να παρατραβήξουμε τα πράγματα όσο μπορούμε, χωρίς να καταλήξουμε σε πραγματική βία… Μερικές φορές ξεπερνάμε τα όρια αλλά προσπαθούμε να διατηρήσουμε κάποιον έλεγχο… Αν ξέρουμε ότι το κοινό περιμένει κάτι από μας, τότε εμείς θα κάνουμε κάτι άλλο»

Ανταποκρίνεται ο Λεωνίδας Χρονόπουλος (*)
Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν

«Δεν ξέρουμε τι ακριβώς μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας μας και δεν πιστεύουμε στη μουσική πειθαρχία. Προσπαθούμε να παρατραβήξουμε τα πράγματα όσο μπορούμε, χωρίς να καταλήξουμε σε πραγματική βία… Μερικές φορές ξεπερνάμε τα όρια αλλά προσπαθούμε να διατηρήσουμε κάποιον έλεγχο… Αν ξέρουμε ότι το κοινό περιμένει κάτι από μας, τότε εμείς θα κάνουμε κάτι άλλο»

Αυτά είναι δυο μικρά χωρία από την ιστορική συνέντευξη του Φίλιππου Χρυσόπουλου με το διάσημο Αγγλικό κουαρτέτο για λογαριασμό του περιοδικού ΠΟΠ&ΡΟΚ που κυριολεκτικά κοσμεί το τεύχος 62, τον Απρίλιο του 1983. Το οποίο κοσμεί με τη σειρά του τη συλλογή μου.
Κι αν έχουν παρέλθει σαράντα χρόνια, τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε για την αυθεντική σύνθεση που πρόκειται να απολαύσουμε αύριο στα μέρη μας. Ετοιμαστείτε λοιπόν για άλλη μια… ανατροπή!

Τιμά ο Λεωνίδας Χρονόπουλος