Ο καλύτερος δίσκος τής χρονιάς στην προσωπική μου λίστα δεν ηχεί όπως έχω συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια. Ένα τέλειο album μακριά από τη φασαρία και το σαγηνευτικό φως των πόλεων. Οδηγεί στις ρίζες και την αφύπνιση. 

LINDY-FAY HELLA - RISE - CHELSEA WOLFE. Τρεις νεράιδες από τρία διαφορετικά ηχοτοπία του πλανήτη μας με τρεις διαφορετικές ιστορίες.

From Voodoo To Zen διαπραγματεύονται στο νέο τους άλμπουμ οι Πολωνοί TIDES FROM NEBULA και δεν έχουμε κανένα απολύτως λόγο να μην συμφωνήσουμε μαζί τους.

Μαζί... το χάος, οι φωνές, οι ψίθυροι, ο έρωτας. Οι πολύτιμες στιγμές που συμβαίνουν μέσα στη μέρα, τα λάθη, τα μυστήρια της ζωής. Το πολύ και το καθόλου, το όνειρο και η πραγματικότητα, το άπειρο και το τίποτα, το σκοτάδι και το φως. Η καταστροφή.

Ο ανεξάντλητος Χαμαιλέων στα πιο ταξιδιάρικα του

Τρεις μήνες συμπληρώθηκαν χθες, 5 Αυγούστου, από την κυκλοφορία του νέου, ομώνυμου δίσκου των Slowdive. Και τι είναι 3 μήνες, μπροστά στα 22 χρόνια, θα μου πείτε, όσο δηλαδή ήταν και το διάστημα ανάμεσα στο 1995 και το 2017, ανάμεσα στην κυκλοφορία, του μέχρι προσφάτως, τελευταίου τους δίσκου, ‘Pygmalion’ και του φρεσκότατου ‘Slowdive’. Δυο δεκαετίες, μια γενιά, αμέτρητες αλλαγές και ανακατατάξεις στο μουσικό τοπίο, έλευση νέας χιλιετίας, είναι μερικά από τα όσα συνέβησαν στο διάστημα αυτό. Τίποτα όμως δε μετράει, μπροστά στο μεγάλο γεγονός, που δεν είναι άλλο από την κυκλοφορία του ‘Slowdive’. Aς πούμε όμως μερικά πράγματα για το τι συνέβη νωρίτερα.

Παρουσιάζει ο Πάνος Σταυρουλάκης

Το απόκοσμο ταξίδι συνεχίζεται.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχια: Δισκάρα!