I've crossed the ocean, turned every bend
I found the crossing near a golden rainbow's end
I've been through magic and through life's reality
I've lived a thousand years and it never bothered me…

Γράφει ✍ ο Mike Korakis (ECLECTIC SHADOWS Team)

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πως θα ήταν ο κόσμος της σκληρής μουσικής αν αφαιρούσες από την ερμηνεία των τραγουδιστών τις υψίφωνες μελωδικές γραμμές και τον χωρίς ενδοιασμό πειραματισμό της φωνής στα άκρα; Τι θα έμενε; Συμβατικές ερμηνείες χωρίς δυναμισμό και το κυριότερο; Η λέξη ανατριχίλα θα απουσίαζε από το δικό μας λεξιλόγιο και από τα δικά μας ‘’χωράφια’’.

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

To ημερολόγιο που κρέμεται στον ξεφτισμένο τοίχο γράφει 1968. Βρίσκεσαι στο Birmingham της Αγγλίας και ένα ανήσυχο ρεμάλι με το παρατσούκλι Ozzy ψάχνει μπασίστα για το νέο του συγκρότημα που ονομαζόταν Polka Tulk Blues Band. Aμέσως προτείνει την θέση σε κάποιο κολλητάρι του ο οποίος ήταν γνωστός με το παρατσούκλι ‘’Geezer’’ (σ.σ.: το οποίο σημαίνει μάγκας ή αλάνι στη γλώσσα του δρόμου).

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

Όσοι δηλώνουμε οπαδοί και υπηρέτες του σκληρού ήχου και κατ’ επέκταση της μουσικής γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι πέρα απ’ το να ακούμε μουσική, μία από τις αγαπημένες μας συνήθειες είναι να μιλάμε για μουσική. Να πλέκουμε το εγκώμιο στα αγαπημένα μας συγκροτήματα και στους μουσικούς που λατρεύουμε. Να αναλύουμε ακόμα και τα τεταρτημόρια στους δίσκους και τα live που μας έχουν στιγματίσει. Να μοιραζόμαστε εμπειρίες και μέσα από τις διαφωνίες μας να αναθεωρούμε κάποιες απόψεις και να εξελισσόμαστε τόσο σαν ακροατές όσο και σαν άνθρωποι.

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

Ozzy Osbourne – Αποκλειστική φωτογράφιση/συνέντευξη στην έπαυλή του, Birmingham, England, Κυριακή 18 Αυγούστου 1996

Εβδομηνταένα χρονών ο Πρίγκιπας τους Σκότους πλάκα-πλάκα. Κι όμως. Παρά την πολύ πρόσφατη παραδοχή του για το ότι πάσχει από τη νόσο του Parkinson, μην έχοντας δίπλα του τον Gus, τον Zakk, τον Jake E. Lee, μα τον άγνωστο Andrew Watt να προσπαθεί να γεμίσει τούτα τα θεόρατα παπούτσια, ξεφούρνισε πριν λίγες μέρες το δωδέκατο κύημά του δηλώνοντας απερίφραστα πως, παραμένει, ένας Κοινός Άνθρωπος.

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν  

Κάπως έτσι γράφεται η ιστορία... (μια απ' τις πολλές!)
Mια φορά και έναν καιρό ήταν οι BLACK SABBATH.
Mια άλλη φορά μα τον ίδιο καιρό ήταν οι NECROMANDUS.
O χρόνος και η ιστορία τους έσμιξε. Κάτι όμως στάθηκε απέναντι τους και τους άλλαξε τα σχέδια, τη ζωή και την πορεία.

Γράφει ο Halo of Thorns

Καταρχάς, να “συστηθώ”.

Γράφει ο Δημήτρης Τσέλλος

Δυστυχώς τα νέα τρέχουν και δεν τα προλαβαίνουμε. Μετά το αποτρόπαιο σε απώλειες 2016, τα άσχημα νέα των προηγούμενων ημερών είναι εντελώς νωπά...

O κιθαρίστας των Black Sabbath Tony Iommi, απέφυγε την πιθανότητα επανεμφάνισης του καρκίνου που τον ταλαιπώρησε (όλοι θυμόμαστε τι πέρασε τον προηγούμενο καιρό!) με την έγκαιρη απομάκρυνση και αφαίρεση ενός καλοήθους μικρού όγκου από το λαιμό του.

Γράφουν οι Νίκος Παπαδόπουλος & Δημήτρης Τσέλλος