Εκνευρίζομαι πάρα πολύ και ο θυμός μου είναι απερίγραπτος όταν…
«Για τις επόμενες δύο ώρες το κωλαράκι σας μου ανήκει!»…
Σε περιπτώσεις σαν και αυτές όπου η παγκοσμιότητα θρηνεί την…
Αδιαπραγμάτευτος ο σεβασμός σε όσους έχουν αφιερώσει τις δυνάμεις τους…
Ο William Bruce “Axl” Rose Jr. γεννήθηκε κατά λάθος, πριν…
Όλοι αντιλαμβανόμαστε τι είναι το progressive rock και εύκολα μπορούμε…
Progressive Metal σε απόλυτη ισορροπία, δοξάζει το παρελθόν και δίνει…
Σα λιοντάρι που βρυχάται, ο άσβεστος Thom Yorke των αγαπημένων…
Όπως το υποσχεθήκαμε, θα επανερχόμαστε. Ως που να στερέψει το…
Είναι γεγονός πλέον ότι τα τελευταία χρόνια παρά τις αντίξοες…
Έτσι για να αποκτήσεις μια εικόνα της λατρείας που έχω…
Πέντε χρόνια απουσίας, εικοσιπέντε χρόνια από την μοναδική του επίσκεψη…
«Είμαστε συντετριμμένοι, το σοκ είναι μεγάλο. Σε αυτές τις δύσκολες…
Ελάχιστα κραταιά σχήματα του πλανήτη μας έχουν τα α@#$%δια να…
Ας φανταστούμε το hard-classic rock σαν μια τεράστια, απέραντη λεωφόρο. Ας φανταστούμε τους εαυτούς μας, σε ένα γρήγορο αμάξι, να διασχίζουμε αυτόν τον δρόμο, ακούγοντας, το classic rock των περασμένων δεκαετιών που μεγαλώσαμε και αγαπήσαμε. Όταν λοιπόν φτάσουμε στο 2020 -και ξεκινούν να παίζουν στο στερεοφωνικό μας οι PRINS SVART- τότε σίγουρα θα ξαναβγεί ο ήλιος, που ίσως χάσαμε κάπου στην πορεία μας ή μας κρύφτηκε μες τα σύννεφα!
Γράφει ✍ ο Mike Korakis (Eclectic Shadows Team)
Doors of the 21st Century - Θέατρο Λυκαβηττού, Αθήνα, 22 Ιουλίου 2004
Σάββατο πρωί, 3 Ιουλίου του 1971. Η Pamela Courson βρίσκει τον Jim Morrison νεκρό στην μπανιέρα του διαμερίσματός του, νούμερο 4, στην οδό Beautreillis 17-19 στην Le Marais των Παρισίων, μετά από καρδιακή προσβολή που οφειλόταν σε υπερβολική δόση ναρκωτικών. Κατά τα λεγόμενά της φυσικά, αφού ήταν η μόνη αυτόπτης μάρτυρας. Λεγόμενα που σημειωτέων παράλλαξε πολλάκις στην πάροδο του χρόνου, εν ελλείψει νεκροψίας…
Ο Jim είχε μπει στο επάρατο 27 Club. Σαν σήμερα. Σαρανταεννέα χρόνια πίσω.
Ήταν λοιπόν Ιούλιος συγκυριακά και όταν το πανέμορφο Θέατρο του Λυκαβηττού (πόσο μου λείπει!) φιλοξένησε την τότε… σύγχρονη εκδοχή των The Doors με μπροστάρη τον Ian Astbury των The Cult, και δυστυχώς, απόντος του τσακωμένου John Densmore. Λίγες ημέρες μετά την πρωτοφανή κατάκτηση του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος από την Εθνική του Καραγκούνη. Παρά τις πολυποίκιλες, έως και κεραυνόβλητες αντιδράσεις από τους αμετανόητους οπαδούς, δεν το έχανα με τίποτα (και) αυτό, έστω και ως αρχειοθετών!
Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν
Απανταχού προληπτικοί και δεισιδαίμονες φοβού τo Ελληνικό Αγγλόφωνο Hard Rock που επιβάλλει θριαμβευτικά την παρουσία του στην εγχώρια και όχι μόνο σκηνή.
Όταν το FM Rock γίνεται οικογενειακή υπόθεση!
Official tribute μπάντα των Ελβετών Gotthard. Πρωτότυπο και με δυνατές υποσχέσεις!
Με τέτοιου επιπέδου προϊόντα καλλιτεχνικής έκφρασης, κάθε βάσιμη “δικαιολογία” των μουσικών σχημάτων της Ελληνικής επαρχίας για τα προσφερόμενα μέσα της πρωτεύουσας, ασθμαίνει έως και ωχριά!...
Παρουσιάζει ο Χρήστος Κισατζεκιάν
- Δράση μάτια μου... δράση. Να μην αφήνεις τα κύτταρα να κατακάθονται...
"Βόρειοι και Νότιοι"
Η πρόσφατη ορκωμοσία του Donald Trump στο αξίωμα του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, δεν έχει ξεσηκώσει μόνο το μένος μεγάλης μερίδας συμπατριωτών του, αλλά και ενός ολοένα και αυξανόμενου αριθμού μουσικών οι οποίοι ενώνονται με τις υπόλοιπες φωνές, που υποστηρίζουν ότι ο πρώην μεγαλομεσίτης δεν είναι ο Πρόεδρος τους .
ΤΑ CLASSIC ROCK KAI PROG MAGAZINE ΕΠΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΓΙΑ ΛΙΓΟ. ΞΕΚΙΝΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ Η ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΕΝΤΥΠΟΥ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΟ ‘’ΔΙΑΛΛΕΙΜΑ’’, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΟΒΑΡΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΧΕ ΠΕΡΙΕΛΘΕΙ. ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΔΩ ΣΕ ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΗ ΕΝΤΥΠΗ ΜΟΡΦΗ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΤΟ ΑΓΑΠΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΒΑΛΕ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥ.
Γράφει ο Νίκος Παπαδόπουλος