Ένας «άτυχος» ευλογημένος.

Εκ-Τιμά (τα μέγιστα) ο Τάκης Κρεμμυδιώτης

“The imagination is not a state: it is the human existence itself”.
(William Blake)

Αυτό το παράξενο συναίσθημα

Αρθρογραφεί ο Τάκης Κρεμμυδιώτης

Τρεις μήνες συμπληρώθηκαν χθες, 5 Αυγούστου, από την κυκλοφορία του νέου, ομώνυμου δίσκου των Slowdive. Και τι είναι 3 μήνες, μπροστά στα 22 χρόνια, θα μου πείτε, όσο δηλαδή ήταν και το διάστημα ανάμεσα στο 1995 και το 2017, ανάμεσα στην κυκλοφορία, του μέχρι προσφάτως, τελευταίου τους δίσκου, ‘Pygmalion’ και του φρεσκότατου ‘Slowdive’. Δυο δεκαετίες, μια γενιά, αμέτρητες αλλαγές και ανακατατάξεις στο μουσικό τοπίο, έλευση νέας χιλιετίας, είναι μερικά από τα όσα συνέβησαν στο διάστημα αυτό. Τίποτα όμως δε μετράει, μπροστά στο μεγάλο γεγονός, που δεν είναι άλλο από την κυκλοφορία του ‘Slowdive’. Aς πούμε όμως μερικά πράγματα για το τι συνέβη νωρίτερα.

Παρουσιάζει ο Πάνος Σταυρουλάκης

Πριν λίγες ημέρες, στις 18 Ιουλίου, συγκεκριμένα, το νεορομαντικό, cold wave duo από το Βερολίνο, οι πολυαγαπημένοι μας Lebanon Hanover, έκλεισαν τα επτά τους χρόνια ως συγκρότημα, ένα από τα πιο επιτυχημένα και γνωστά, της darkwave σκηνής. Το συγκρότημα, πήρε το όνομά του από μια ταμπέλα που είδε σε μια διαδρομή του, στην Αμερική, η τραγουδίστριά του, και η οποία έγραφε “LEBANON HANOVER”. Περί αυτού, σχολίασε ότι ‘Τα δύο μέρη, δεν έχουν την παραμικρή σύνδεση μεταξύ τους, αλλά αν είχαν, θα φανταζόμασταν ένα ωραίο μέρος. Θεωρούμε καλή ιδέα να δημιουργήσουμε έναν κόσμο με αυτό το όνομα, επειδή είμαστε πολύ αποπροσανατολισμένοι σε αυτό τον κόσμο και δεν ξέρουμε πού ανήκουμε’.

Τιμά & γιορτάζει ο Πάνος Σταρουλάκης

Αν η Lisa Gerrard των DEAD CAN DANCE είναι η πρωθιερέα του φωτός, τότε σίγουρα η αντίστοιχη του σκότους είναι η Diamanda Galas. Θαρρώ πως αν οι THE RESIDENTS ήθελαν να καταπιαστούν με την αρνητική πλευρά της θείας παρουσίας, τότε θα ακούγονταν παραπλήσιοι της! Για να μην πω ότι θα την είχαν εκείνη να κάνει τα φωνητικά…

Γράφει και συνομιλεί με τον Σάκη Τόλη ο Λευτέρης Τσουρέας