Δεν υπάρχει πιο πετυχημένο αγγλικό ντουέτο στην pop από τους…
Είναι από τις βραδιές που μένουν χαραγμένες στη μνήμη μας…
Στην έκτη μέρα του Release Athens Festival ο ήλιος έκαιγε…
The Smith FamilyΑνταποκρίνεται ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
Τίποτα λιγότερο η περισσότερο από αυτό που περιμέναμε από τους…
Αλήθεια, πόσο απέχει το Ηρώδειο από τη Δρέσδη;Ανταποκρίνεται ο Τάκης…
“In Praise οf Dreams”. Σας ακούγεται κάπως υπερβολικό; Σίγουρα όχι,…
Χαζεύοντας τις αστραπές καθώς έπεφταν δίπλα από το ποτάμι καθώς…
Ο Γιάννης είναι αυτό που λέμε Συνοδοιπόρος με σίγμα κεφαλαίο.…
Επιτέλους επιστροφή στην κανονικότητα μετά από τρία χρόνια. Οι ACCEPT,…
To prog or not to prog?Στο ρόλο του hitter ο…
Πέρασαν κάμποσα χρόνια από τότε που θέλησα να μοιραστώ μαζί…
Ο καλός μου φίλος, ο ΒαγγέληςΘυμάται (και αγαπά) ο Τάκης…
Αιθέριες μελωδίες σε ακατέργαστα και απόκοσμα μουσικά τοπία.
Γράφει η Ελένη Λιβεράκου Eriksson
Εσώψυχες κουβέντες που ισορροπούν στην κόψη τού ξυραφιού.
Γράφει η Ελένη Λιβεράκου Eriksson
Στα πλαίσια του πρόσφατου εορτασμού της συμπλήρωσης των ογδόντα χρόνων του αρχετυπικού τροβαδούρου Bob Dylan, τα αφιερώματα πάνε κι έρχονται σωρηδόν. Λογικό και επόμενο, πλήρως αναμενόμενο! Έτσι λοιπόν τα περιθώρια έκφρασης για μας που καταθέτουμε γραπτά αφιερώματα ως τροφή για σκέψη, συρρικνώνονται δραματικά… Με όπλο μου τρεις πολύτιμες εικόνες από τη ζωντανή του εμφάνιση στο Θέατρο Λυκαβηττού το 1993, η επιλογή μου εδώ κατάντησε αυτομάτως μονόδρομος.
Τιμά ο Χρήστος Κισατζεκιάν
Στις ατέλειωτες κοιλάδες τού σταφυλιού, απλώθηκαν με αγάπη, σύνεση και εργατικότητα, τα βλαστάρια εκείνα που θα έφερναν στην κατάλληλη εποχή μια -άξια των κόπων- συγκομιδή.
Γράφει η Ελένη Λιβεράκου Eriksson
Darkfolk and death ballads.
Γράφει ο Μιχάλης Κοράκης
Οι συνθέσεις τους, σαγηνευτικές, διονυσιακές, μεταμορφώνονται σε δυσοίωνες, καταχθόνιες Ερινύες που συνθλίβουν τα κοίλα είδωλα στα βωμούς των οποίων οι ανελέητοι ιερείς του κεφαλαίου και της βιομηχανίας θυσιάζουν τον πλανήτη μας…
Γράφει ✍ ο Mike Korakis (ECLECTIC SHADOWS Team)