"Συναίσθημα! Ζωή! Που έχετε χαθεί;
Μέσα μου κλείνω μια αδειανιά. Πολλές σκιές, πολλά στοιχειά. Μιας εποχής που δεν θα ξαναρθεί. Της μοίρας μου σκοτεινή διαδρομή, σύννεφα χτίζουν από πάνω μου σκεπή, στο μυαλό μου θολωμένα όλα...
Το κρύο και η παγωνιά στο αίμα μένουν μαζί με την ανημποριά... ένα σημαίνουν, ότι είμαι βαθιά στο χώμα κιόλα."
- Johan Henric Kellgren / 1793

Γράφει ✍ η  Eleni Liverakou Eriksson (ECLECTIC SHADOWS team)

Η ποιότητα είναι ευδιάκριτη όπως πάντα. Η προσμονή για νέο υλικό από τους ιεράρχες του gothic metal, PARADISE LOST είναι ο σκοπός που ζούμε αν και δυστυχώς δεν ξεπέρασαν ποτέ τον πήχη που οι ίδιοι είχαν τοποθετήσει πολύ ψηλά με την κυκλοφορία του αξεπέραστου για μένα Draconian Times.

Γράφει ✍ ο Thanasis Tzelas / Halo Of Thorns (ECLECTIC SHADOWS team)

Paradise Lost – Ρόδον Club, Αθήνα, Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2004

Την ίδια στιγμή που είμαι πολύ περίεργος για το αν θα πραγματοποιηθεί η επικείμενη ζωντανή εμφάνιση της αγαπημένης μας μπάντας στη Βιέννη, στις 16 Μαΐου, το Graspop Metal Meeting γιορτάζοντας φέτος τα 25 του χρόνια επιμένει να προετοιμάζεται πυρετωδώς για τη διεξαγωγή του που θέλει τους Paradise Lost επίτιμους συμμετέχοντες. Και τούτο αφού μια μόλις μέρα πριν, στις 15 του μήνα, κυκλοφορεί ο πολυαναμενόμενος σκοτεινός, «ανακλαστικός» και μαύρος Οψιδιανός. Το νέο τους κύημα.

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν

Για μία ακόμη χρονιά, το Chania Rock Festival, ένα από τα πιο σημαντικά φεστιβάλ της Νότιας Ευρώπης κι ένα από τα μακροβιότερα, αφού ξεκίνησε το 2002, θα διεξαχθεί στον μαγευτικό χώρο του Προμαχώνα San Salvatore στα Χανιά της Κρήτης, το Σάββατο 1 και την Κυριακή 2 Αυγούστου.

Ενημερώνει ο Χρήστος Κισατζεκιάν

Είναι Παρασκευή βράδυ και κατηφορίζουμε στο Gazi Music Hall.  Και τούτο γιατί εμφανίζεται σε αυτό η μεγαλύτερη gothic rock μπάντα από καταβολής του ιδιώματος!

Παραθέτει ο David Μοσχονάς

Nick Holmes & Greg MacKintosh, σε δωμάτιο του Athens Zafolia Hotel της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, στις απαρχές της δεκαετίας του 2000. Πλάι στον αείμνηστο Χάρη Ευκαρπίδη, ο υπογράφων, βάλθηκε να εκμηδενίσει την έκδηλη μυστικοπάθειά τους για τα ευτράπελα που σημάδεψαν τις «πολυμορφικές» κυκλοφορίες τους. Παρότι Λακωνικοί στις απαντήσεις τους, θεωρώ πως κάτι κατάφερα πάλι...

"We wake up horrors to help us cope with the real ones"

Παρουσιάζει ο Πάνος Γιανναράκης

Κάποιες φορές, αναρωτιέμαι. Τόσες πολλές «ταμπέλες» στη μουσική, τόσες πολλές ορολογίες, τόσοι πολλοί χαρακτηρισμοί… Σίγουρα, μέσα στην όποια υπερβολή, οι «ταμπέλες» αυτές πολλές φορές είναι απαραίτητες για να χαρακτηριστεί σωστά ένας καλλιτέχνης ή μια μπάντα. Γίνεται όμως αυτό πάντα; Εννοώ, είναι σωστές οι περιγραφές, ή διολισθαίνουμε σε λάθη;

Γράφει ο Δημήτρης Τσέλλος

Ναι, επειδή είχα πέσει ρυθμικά λιγάκι σε υποτονικό σημείο είπα να ανεβάσω λιγάκι ρυθμούς και καταπιάστηκα με ένα Gothic album.
Κατέφθασε από το Γερμανικό label και το μόνο πράγμα που δεν μπορούσα να φανταστώ ήταν ότι το περιεχόμενο του θα ηχούσε Ελληνικότατο.
Εκπληξούλα? Ναι.

Euro-kitsch Γερμανό-τυρίλα