Από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 εμφανίστηκε ένας τόσο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός από hard και progressive rock συγκροτήματα, που ήταν πραγματικά αδύνατο να παρακολουθήσεις έστω και τα περισσότερα από αυτά. Μη ξεχνάτε πως τότε η τηλεόραση δεν αφιέρωνε στη μουσική το χρόνο που της αναλογούσε, με αποτέλεσμα η πληροφόρηση να εξαντλείται κατά κανόνα στις ραδιοφωνικές εκπομπές, σε πολύ περιορισμένο μέρος του (εννοείται) έντυπου τύπου, αλλά και στην πρόσβαση καθενός στις δισκοθήκες των φίλων του. Για το λόγο αυτό εξακολουθούμε, ακόμα και στην εποχή μας, που η ενημέρωση για το τι συνέβη στο παρελθόν και το τι συμβαίνει παρόν έχει ως μόνο εμπόδιο το πόσο ελεύθερο χρόνο έχουμε στη διάθεσή μας, να «ανακαλύπτουμε» νέες για εμάς μπάντες, η ύπαρξη των οποίων δεν έτυχε σημαντικής προβολής και γι’ αυτό μας είχε διαφύγει.

Συντάκτης: Κρεμμυδιώτης Τάκης

«Ορκίζομαι στο Θεό, αν αυτό συμβεί (σ.σ.: να επανελεγχθεί ο Trump πρόεδρος των Η.Π.Α., η συνέντευξη έγινε μια μέρα πριν τις εκλογές), έφυγα. Θα πάω πίσω στα πάτρια εδάφη, θα πάω στην Ελλάδα και θα αγοράσω σπίτι σε ένα από τα πανέμορφα νησιά της!»
Η δήλωση του ντράμερ των Motley Crue στα μέσα Οκτωβρίου γαργάλησε το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Πόσο μάλλον εμάς, τους συμπατριώτες του. Τέτοια πάσα δε χάνεται. Ελάχιστοι rock stars έχουν να λεν για τη ζωή τους όσα έχουν να μοιραστούν αυτοί οι τέσσερεις πλέον μεσήλικες Καλιφορνέζοι. Το πρόσφατο ηλεκτρονικό κύημα του Tommy Lee ήταν μια πολύ καλή αφορμή για μια κουβέντα εφ’ όλης της ύλης. Τα υπόλοιπα ήταν θέμα (του προσφερόμενου) χρόνου.

Από τον Χρήστο Κισατζεκιάν  

Με το που έπεσε και τούτη η κεραμίδα στο κεφάλι μας προχθες το βράδυ, σάστισα. Το ένα λεπτό σιγής εκ μέρους μου προέκυψε μονομιάς, αυθόρμητα, χωρίς να το σκεφτώ. Στα καπάκια την κατακρήμνισαν όμως σκέψεις όπως «όχι ρε που@#$η, όχι, αυτό ήταν;» και «πάει το Όνειρο να τον δω επί σκηνής, να τον απαθανατίσω, να του πάρω μια συνέντευξη...». Ήταν Όνειρο Ζωής!
Ξάφνου δεν ήξερα τι να κάνω… Να βάλω κάτι στο πικ-απ να τον ακούσω; Να το μοιραστώ με κάποιους μεταμεσονύκτια, ή όχι; Εν τέλει έγραψα τις παρακάτω αράδες στο φατσαμπούκι και κατέβασα τέσσερα βιβλία / φωτογραφικά λευκώματα από τη βιβλιοθήκη μου που με βοήθησαν μετά να αποκοιμηθώ, ζαλίζοντάς με:
Μέχρι πριν λίγη ώρα τσακωνόμουν με τους ομοιοπαθείς φίλους μου για το ότι ο Eddie είναι ο «σημαντικότερος εν ζωή ηλεκτρικός κιθαρίστας του Πλανήτη μας»... Τώρα;;;

Φόρος τιμής από τον Χρήστο Κισατζεκιάν

Ο John Bonham δήλωνε θερμός supporter των Trapeze και, όποτε του δινόταν η ευκαιρία, ανέβαινε στη σκηνή μαζί τους για το encore. Λοιπόν, τι λέτε; Κάτι δε θα ήξερε;

Από τον Τάκη Κρεμμυδιώτη

To ημερολόγιο που κρέμεται στον ξεφτισμένο τοίχο γράφει 1968. Βρίσκεσαι στο Birmingham της Αγγλίας και ένα ανήσυχο ρεμάλι με το παρατσούκλι Ozzy ψάχνει μπασίστα για το νέο του συγκρότημα που ονομαζόταν Polka Tulk Blues Band. Aμέσως προτείνει την θέση σε κάποιο κολλητάρι του ο οποίος ήταν γνωστός με το παρατσούκλι ‘’Geezer’’ (σ.σ.: το οποίο σημαίνει μάγκας ή αλάνι στη γλώσσα του δρόμου).

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

 “I can hear it screamin’ in my mind…”, όλοι μαζί τώρα: “Long live rock and roll, Long live rock and roll, yeah”. Δικό σας…

Προσυπογράφει ο Τάκης Κρεμμυδιώτης

Rage Against the Machine, Less Than Human, Τσοπάνα Rave - Θέατρο Πέτρας, Αθήνα, Τετάρτη 14 Ιουνίου 2000

Πέρασαν κιόλας τρεις μήνες πλάκα-πλάκα από την επίσημη ανακοίνωση της ματαίωσης του πρώτου σκέλους της φετινής περιοδείας των εκρηκτικών RATM και οι ελπίδες για τη διεξαγωγή του δεύτερου, του Ευρωπαϊκού, είναι πλέον μηδαμινές… Με αφορμή τα είκοσι χρόνια από την επική μα συρρικνωμένη βραδιά των Καλιφορνέζων στην Πετρούπολη, το πληκτρολόγιο έπιασε φωτιά και ιδού τα αποτελέσματα!

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν

To ημερολόγιο δείχνει 1981
Η περιοδεία για το ‘’Αnimal Magnetism’’ έχει τελειώσει και οι Scorpions έχοντας κατακτήσει ήδη Ευρώπη και Ιαπωνία, ήταν ζήτημα χρόνου να κατακτήσουν και την Αμερική. Η μπάντα μετά από λίγες μέρες ξεκούρασης γέμισε μπαταρίες και μπήκε για πολλοστή φορά στο studio προκειμένου να ηχογραφήσει το ‘’Blackout’’. Κάτι αναπάντεχο όμως τινάζει τα πάντα στον αέρα…

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

Εάν ρωτήσεις τον James Hetfield ποιό είναι το αγαπημένο του album, μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου θα πάρεις την απάντηση ‘’Toys in the Attic’’. Εάν ρωτήσεις τον Slash ποιό είναι το αγαπημένο του συγκρότημα, θα τον ακούσεις μονομιάς να ξεστομίζει χαμογελώντας την φράση Αerosmith. Eάν καίγεσαι να μάθεις ποιανού το lifestyle θέλησε να αντιγράψει ο Νikki Sixx κοντεύοντας να δει τα ραδίκια ανάποδα, την απάντηση θα την βρεις στο όνομα Steven Tallarico!

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

Εορταστική βραδιά by all means!

Περιγράφει ο Χρήστος Κισατζεκιάν