“How Blue(s) Can You Get” μπλέ πλανήτη; Είμαι εδώ, δεν έφυγα ποτέ, δεν έπαιξα ακόμα την τελευταία μου νότα, δεν τραγούδησα ακόμα την τελευταία μου λέξη ...

Τα σέβη μου ... Gary Moore!

Τιμά ο Jack Syrmaleon

“Δεν είναι υποθέσεις χαμένες, παρά εκείνες μόνο που εγκατέλειψες”. Σωκράτης

Παρουσιάζει ο Jack Syrmaleon

Θα να είναι ζόρικο πολύ να βλέπεις στον καθρέφτη τα σημάδια από τον αδίστακτο βούρδουλα του χρόνου να χαρακώνουν/τσαλακώνουν την πάλαι ποτέ παντοκρατορία σου ως Σύμβολο του Σέξ… Θυμήσου πόσοι και πόσοι επώνυμοι δεν το άντεξαν, με κάποιους από αυτούς να δίνουν τέλος στη ζωή τους. “It’s Better To Burn Out Than Fade Away” (Kurt Cobain).  

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν

Ας παίξουμε ένα παραδοσιακό και διαχρονικό παιχνίδι λέξεων, την επονομαζόμενη “κρεμάλα”. Χαρακτηρισμός δίσκου. Μία λέξη, επτά γράμματα!

Από τον Jack Syrmaleon

Ο γενικότερος λήθαργος στον οποίο έχουμε περιέλθει δεδομένων των πρωτόγνωρων καταστάσεων που ως κοινωνία βιώνουμε, διακόπτεται αναπάντεχα από κυκλοφορίες σαν αυτή των άσημων Ironbourne. Το ράπισμα μας κινητοποιεί άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο ανάλογα με την ισχύ του. Στην περίπτωση τους η ενέργεια που απελευθερώνεται υπενθυμίζει ότι στα έγκατα του σκληρού ήχου ο πυρήνας εξακολουθεί να διατηρεί απλησίαστες θερμοκρασίες.

Παρουσιάζει ο Jack Syrmaleon

Μοιάζει με άχαρο αστείο. Με κρύο ανέκδοτο. Κι όμως είναι πέρα για πέρα γεγονός. Ο πολύχρωμος ήρωάς μας κάνει τους παππούδες μας να μοιάζουν αυτοί με ανέκδοτα, παραμένοντας στις επάλξεις, τσιρίζοντας οριακά, νυν και αεί επί σκηνής ιπτάμενος, καταργώντας πάραυτα το γνωστότατο ρητό «ο γέρος θα πάει από πέσιμο ή από χέσιμο». Ουδεμία σχέση!
Κακά τα ψέματα. Είμαστε οι γενιές που επειδή είχαμε την ευχή να ζήσουμε το rock’n’roll στα ντουζένια του, αξιωματικά βιώνουμε πρώτοι την σταδιακή, νομοτελειακή απώλεια των ινδαλμάτων μας… Ευχή και Κατάρα λέγεται αυτό.

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν