Δεν υπάρχει πιο πετυχημένο αγγλικό ντουέτο στην pop από τους…
Είναι από τις βραδιές που μένουν χαραγμένες στη μνήμη μας…
Στην έκτη μέρα του Release Athens Festival ο ήλιος έκαιγε…
The Smith FamilyΑνταποκρίνεται ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
Τίποτα λιγότερο η περισσότερο από αυτό που περιμέναμε από τους…
Αλήθεια, πόσο απέχει το Ηρώδειο από τη Δρέσδη;Ανταποκρίνεται ο Τάκης…
“In Praise οf Dreams”. Σας ακούγεται κάπως υπερβολικό; Σίγουρα όχι,…
Χαζεύοντας τις αστραπές καθώς έπεφταν δίπλα από το ποτάμι καθώς…
Ο Γιάννης είναι αυτό που λέμε Συνοδοιπόρος με σίγμα κεφαλαίο.…
Επιτέλους επιστροφή στην κανονικότητα μετά από τρία χρόνια. Οι ACCEPT,…
To prog or not to prog?Στο ρόλο του hitter ο…
Πέρασαν κάμποσα χρόνια από τότε που θέλησα να μοιραστώ μαζί…
Ο καλός μου φίλος, ο ΒαγγέληςΘυμάται (και αγαπά) ο Τάκης…
Το άχαρο νέο έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία. Η ιδιαίτερη αγάπη μου απέναντι σε αυτόν τον ξεχωριστό ερμηνευτή με ήθελε αυτομάτως αποσβολωμένο. Η θητεία του αείμνηστου John Lawton στους Lucifer’s Friend και στους Uriah Heep υπήρξε -για αμέτρητους από εμάς- ξεχωριστή. Όπως είχα γράψει κάποια στιγμή, ουδέποτε μπήκα στο τριπάκι της σύγκρισης του αδικοχαμένου τραγουδιστή των Uriah Heep με τον προκάτοχό του στους δεύτερους, τον David Byron. Μα είναι δυνατόν; Είναι σα να βάζεις στη ζυγαριά την Fender και τη Gibson. Tον Messi και τον Ronaldo! Oυδέποτε πίστευα σε τέτοιου είδους ανώφελες «κόντρες». Για μένα οι κορυφές δε συγκρίνονται, μα παραμένουν όλες τους εκεί ψηλά, στα σύνορα Ουρανού και Γης.
Όσο για τον ταυτόχρονο χαμό του εν τω μέσω της επάρατης πανδημίας μαζί με τους συνοδοιπόρους Lee Kerslake & Ken Hensley που αποδήμησαν πέρυσι, καταντά τουλάχιστον αξιοπερίεργος, έως και αβάσταχτος.
Συνέντευξη & φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν
Θα να είναι ζόρικο πολύ να βλέπεις στον καθρέφτη τα σημάδια από τον αδίστακτο βούρδουλα του χρόνου να χαρακώνουν/τσαλακώνουν την πάλαι ποτέ παντοκρατορία σου ως Σύμβολο του Σέξ… Θυμήσου πόσοι και πόσοι επώνυμοι δεν το άντεξαν, με κάποιους από αυτούς να δίνουν τέλος στη ζωή τους. “It’s Better To Burn Out Than Fade Away” (Kurt Cobain).
Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν
Όπως το υποσχεθήκαμε, θα επανερχόμαστε. Ως που να στερέψει το «πηγάδι». Όμως να ξέρεις, είναι πολύ βαθύ!... Ιδού λοιπόν ένα δεύτερο μέρος από τις πολύωρες συνευρέσεις μας με τον φίλτατο Μάρκο. Ετοιμάσου εδώ να μάθεις αδημοσίευτα γεγονότα και άκρως ενδιαφέροντα περιστατικά που αφορούν εκλιπόντες μα και υπάρχοντες ήρωές μας όπως ο Ronnie Dio, ο Ian Anderson, ο Moby, ο Lemmy.
Συνέντευξη & φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν
Το Μάρκο τον ξέρουν όσοι πρέπει. Και αυτό γιατί είναι ταπεινός, χαμηλών τόνων και συνάμα ασυμβίβαστος. Με ένα βιογραφικό που -από κάθε άποψη- ελάχιστοι παραγωγοί συναυλιών κατέχουν στη χώρα μας (όπως ο αείμνηστος Νίκος Σαχπασίδης), υπήρξε ο διαλεκτός της καρδιάς μου. Το κέρδισε με το σπαθί του. Είναι λοιπόν δική μου χαρά έως και «υποχρέωση» να του πω ένα μικρό ευχαριστώ με τούτη τη συνέντευξη. Μια συνέντευξη που κάθε αρρωστάκι των συναυλιών θα έχει να θυμάται μια για πάντα!...
Συνέντευξη & φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν
Είναι πολλές οι φορές που φίλοι, γνωστοί μα ως και άγνωστοι συνοδοιπόροι έχουν έρθει σε συναυλίες να μου σφίξουν το χέρι, να μου χτυπήσουν τον ώμο, να με ευχαριστήσουν με τον τρόπο τον δικό τους για όσα έχω μοιραστεί μαζί τους μέσα από τα μουσικά μέσα (έντυπα και ηλεκτρονικά) της χώρας μας από το 1991 και δώθε. Νιώθω ευγνώμων. Μάλιστα βούρκωσα μια-δυο φορές... «Ρε Χρηστάρα, πότε θα γράψεις ένα βιβλίο με όλα αυτά;» με έχουν ρωτήσει κάποιοι από αυτούς. Ε, λοιπόν, παίδες, μα το Θεό σας λέω, αν ήταν εγώ να γράψω κάποτε ένα βιβλιαράκι, ο Μάρκος θα πρέπει να γράψει εγκυκλοπαίδεια! Ρε, μιλάμε για τον τύπο που έχει απολαύσει μασάζ ποδιών από τον Steven Tyler. Που του ζωγράφισε με αυτόγραφο το ψυγείο του η Beyonce. Που έχει περάσει δυο συναπτά εικοσιτετράωρα με τον Lemmy. Που φυγάδευσε τον Dickinson στο Θέατρο Λυκαβηττού με το cinquecento του. Πάμε λοιπόν για μια πρώτη γεύση και έπεται και συνέχεια.
…“Ανέκαθεν ήθελα να ήμουν ο Paul Rodgers. Για την ακρίβεια ανέκαθεν ήμουν τσαντισμένος που υπήρχε ήδη ο Paul Rodgers! Από την πρώτη στιγμή που τον άκουσα με τους Bad Company -ήταν η πρώτη συναυλία της ζωής μου όντας πιτσιρικάς- σκέφτηκα ότι, αν κάποιος πρόκειται να γίνει τραγουδιστής, έτσι πρέπει να τραγουδά!”…
…“Οι Thunder είναι ένα λαίμαργο & αδηφάγο τέρας που καταβροχθίζει όλο μας το χρόνο, όλη μας τη ζωή!”…
…“ Αν η ομιλία ήταν Ολυμπιακό Άθλημα, θα ήμουν Ολυμπιονίκης με χρυσό μετάλλιο”…
Κοντός ψαλμός αλληλούια. Το Καλοκαιράκι, η ιαχή «είναι τρελός ο φαλακρός!» θα πλημυρίσει τη Μαλακάσα και οι θεόρατες τσιρίδες που ως τραγουδιστής επέβαλε μέσα από τους Judas Priest θα μας ανατριχιάσουν ξανά συθέμελα!
Με την κυκλοφορία του “We Will Align”, η Σουηδή frontwoman Martina Edoff «ωθεί» τον Δημήτρη Τσέλλο σε μια χαλαρή κουβεντούλα, που δίνει όμως το «στίγμα» της εξαιρετικής αυτής τραγουδίστριας…
Συνομιλεί ο Δημήτρης Τσέλλος
Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του νέου, εκπληκτικού δίσκου των Jag Panzer “The Deviant Chord”, τα Rock ‘N’ Roll Monuments και ο Δημήτρης Τσέλλος συνομιλούν με έναν «ζεστό», συνεσταλμένο Mark Briody, θιασώτη του «λακωνίζειν» και πραγματικό οπαδό της μουσικής που υπηρετεί πιστά τόσα χρόνια…
Με αφορμή την κυκλοφορία του δίσκου των Sorrows Path «TOUCHING INFINITY» που μόλις κυκλοφόρησε από την Iron Shield Records κατάφερα να συναντήσω τρία από τα πέντε μέλη του συγκροτήματος. Τον frontman Άγγελο Ιωαννίδη (AI) και τους κιθαρίστες Κώστα Σαλωμίδη (ΚΣ) και Γιώργο Βήχο (ΓΒ). Ενώ περίμενα να μιλήσουμε για τα τυπικά περί εντυπώσεων αναφορικά με την καινούρια κυκλοφορία, η εξέλιξη της συζήτησης με εξέπληξε ευχάριστα!
Συνομιλεί η Σοφία Γεωργούση
Ακούσαμε το ολόφρεσκο album των Power Crue “EXCILEOSYS” και μιλήσαμε (…προσπαθήσαμε δηλαδή…) με τον κιθαρίστα του συγκροτήματος Θανάση Μπερτσάτο.
Συνομιλεί και παρουσιάζει η Σοφία Γεωργούση