“Welcome to this one man show… In this theater that I call my soul I always play the starring role”.

Γράφει ο Τάκης Κρεμμυδιώτης

Κατά κανόνα ο Αύγουστος είναι νεκρός μήνας από πλευράς συναυλιών. Αναμενόμενο, αφού και η Αθήνα όπως κάθε μεγαλούπολη του κόσμου μετατρέπεται σε “σεληνιακό τοπίο” λόγω των πολυπόθητων αδειών του Καλοκαιριού. Κάποια μετρημένα στα δάχτυλα διεθνή καλοκαιρινά φεστιβάλ της κεντρικής Ευρώπης, αποτελούν την εξαίρεση σε τούτη την πραγματικότητα. Έτσι λοιπόν συνήθως ο Σεπτέμβριος γεμίζει από μουσικές βραδιές που σφύζουν από κόσμο παρατείνοντας την ανέμελη διάθεση που όλοι ανεξαιρέτως προσδοκούμε στις διακοπές μας.

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν

Μονάχα αυτός! Αυτός και μετρημένοι στα δάκτυλα χαρισματικοί καλλιτέχνες έχουν φτάσει σε τέτοιο επίπεδο ύπαρξης που, ακόμη και μια μη αναστρέψιμη, εγλκωβιστική έως και εκφυλιστική διαταραχή του φάσματος του αυτισμού, εκλαμβάνεται εκ μέρους του ως μια θεόσταλτη υπερδύναμη καθώς του επιτρέπει να εστιάζει υπερβολικά στις δημιουργικές του αναζητήσεις!...

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν

Πέντε χρόνια απουσίας, εικοσιπέντε χρόνια από την μοναδική του επίσκεψη στη χώρα μας. Είναι Παρασκευή βράδυ 8 Ιανουαρίου του 2021 και μόλις ολοκλήρωσα τη διαδικτυακή βόλτα μου εις μνήμην του Άνθρωπου που Έπεσε στη Γη. Σήμερα θα έσβηνε εβδομηντατέσσερα κεράκια. Και σαν σήμερα το 2016, όντας εξηνταεννιά χρονών, κυκλοφορούσε το αβυσσαλέο “Black Star” για να αποτελέσει το κύκνειο άσμα του απόλυτου χαμαιλέοντα της rock’n’roll εποποιίας.

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν

Τούτη ήταν ουσιαστικά η τρίτη φορά που το αλλόκοσμο λιλιπούτιο αερικό εγκατέλειπε την παγωμένη γη της Ισλανδίας για να αναμοχλεύσει τα ιερά χώματα της πατρίδας μας. Και αυτό γιατί πέρα από την εμφάνισή της στο θέατρο Λυκαβηττού το 1995, υπήρξε μια από τις επίτιμες φυσιογνωμίες των προσκεκλημένων του Δημήτρη Παπαϊωάννου ώστε να τραγουδήσει στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών του 2004 μπροστά σε δισεκατομμύρια τηλεθεατές. Το “Oceania” έκανε κείνη την αξέχαστη βραδιά το γύρω του κόσμου και δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος που να μη θυμάται το once in a lifetime φόρεμα της να ανεμίζει για χάρη δισεκατομμυρίων θεατών.  

Από τον Χρήστο Κισατζεκιάν

Με αφορμή το ολόφρεσκο “Hey, Clockface” που κυκλοφορεί 30 Οκτωβρίου και την πολυτελή επανέκδοση του “Armed Forces” που ακολουθεί στις 6 Νοεμβρίου, ας θυμηθούμε τη μαγική συνεύρεση του 1996 στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Από τον Χρήστο Κισατζεκιάν

"Over the Edge". Πιο πολύ, πεθαίνεις…

Γράφει ο Τάκης Κρεμμυδιώτης

Από τη μία λέω: “It's not the truth I see / It's just a mockery”! Άντε, να δεχτώ ότι κάποιοι δεν τους πήραν χαμπάρι τη δεκαετία του ’80. Ούτε μετά; Δηλαδή, τι δεν έχουν καταλάβει εδώ τόσα χρόνια;

Ένας «άτυχος» ευλογημένος.

Εκ-Τιμά (τα μέγιστα) ο Τάκης Κρεμμυδιώτης

Είναι από τα ελάχιστα σχήματα που η παρουσία τους επέδρασε καταλυτικά στην εξέλιξη της μουσικής, γεγονός που τους καθιστά μύθους. Και αυτό δεν έγινε τυχαία. Έγινε με έναν τρόπο που πλέον σήμερα θεωρείται αντισυμβατικός.

Τιμά και προτρέπει ο Λευτέρης Τσουρέας

Your trust the most gorgeously… clever thing I ever cut in the world.

Γράφει ο Τάκης Κρεμμυδιώτης