Οι Black Juju μετά από το “Purple Flower, Garden Black”…
Σαν λίγες μέρες πριν εν έτει 1948 γεννήθηκε ο Anthony…
Εκνευρίζομαι πάρα πολύ και ο θυμός μου είναι απερίγραπτος όταν…
«Για τις επόμενες δύο ώρες το κωλαράκι σας μου ανήκει!»…
Σε περιπτώσεις σαν και αυτές όπου η παγκοσμιότητα θρηνεί την…
Αδιαπραγμάτευτος ο σεβασμός σε όσους έχουν αφιερώσει τις δυνάμεις τους…
Ο William Bruce “Axl” Rose Jr. γεννήθηκε κατά λάθος, πριν…
Όλοι αντιλαμβανόμαστε τι είναι το progressive rock και εύκολα μπορούμε…
Progressive Metal σε απόλυτη ισορροπία, δοξάζει το παρελθόν και δίνει…
Σα λιοντάρι που βρυχάται, ο άσβεστος Thom Yorke των αγαπημένων…
Όπως το υποσχεθήκαμε, θα επανερχόμαστε. Ως που να στερέψει το…
Είναι γεγονός πλέον ότι τα τελευταία χρόνια παρά τις αντίξοες…
Έτσι για να αποκτήσεις μια εικόνα της λατρείας που έχω…
«Αγαπημένη μου μουσική, είναι αυτή που δεν έχω ακούσει ακόμη»
Με αυτή τη φράση συστήνεται τούτος ο αστείρευτος και ταπεινός μουσικοσυνθέτης της Θράκης. Όποιος λοιπόν έχει τη χαρά να γνωρίζει αυτόν, όπως και τα ευφάνταστα έργα του, θα συμφωνήσει μονομιάς πως δε θα μπορούσε να βρει πιο εύστοχο τρόπο αυτοπροσδιορισμού. Και θα προσθέσω εγώ: «…και δική μας αγαπημένη, αυτή που δεν έχεις ακόμη συνθέσει!»
Τιμά ο Χρήστος Κισατζεκιάν
Πολλά συγκροτήματα ακολουθούν μια πάγια τακτική να ανοίγουν τις συναυλίες τους με ένα όχι δικό τους κομμάτι, το οποίο τις περισσότερες φορές είναι ορχηστρικό. Οι Rainbow χρησιμοποιούν το “Over the Rainbow” από το Μάγο του Οz, οι Iron Maiden το “Doctor Doctor” των UFO, πολλά Γερμανικά power metal συγκροτήματα χρησιμοποιούν για intro θέματα κλασικής μουσικής, ενώ oι Metallica εδώ και πολλά χρόνια, ανοίγουν τις συναυλίες τους με τη σύνθεση του Ιταλού σύνθετη Ennio Morricone, "The Ecstasy of Gold".
Γράφει ο Αλέξανδρος Ριχάρδος
...Η απρόσμενη εισβολή της Νεοϋορκέζικης προοδευτικής αυθεντικής κουλτούρας!...