To prog or not to prog?Στο ρόλο του hitter ο…
Πέρασαν κάμποσα χρόνια από τότε που θέλησα να μοιραστώ μαζί…
Σε έναν αναβράζοντα κόσμο. Γράφει η Ελένη Λιβεράκου Eriksson
Ο καλός μου φίλος, ο ΒαγγέληςΘυμάται (και αγαπά) ο Τάκης…
“Πολύ κρύα τα πράγματα εδώ μπροστά. Για ζεσταθείτε λίγο. Έτσι…
«Αγαπάμε όλα τα είδη της Μουσικής, και είναι αυτός ο…
Μια πολύ δυνατή περιοδεία που πέρασε και από την χώρα…
Έχοντας αναγνώσει την απίστευτη αναμνηστική ιστορία του θαυμαστού Γιάννη Πετρίδη…
Το λέει και ο τίτλος: Μια καλύτερη ζωή. Και η…
Είναι κοινό μυστικό τα τελευταία χρόνια. Ο άκρατος επαγγελματισμός και…
Έστω και με δυόμιση χρόνια καθυστέρηση, ήρθε η ώρα που…
Και είναι να αναρωτιέσαι. Τώρα ποιος θα φυλάει τα σύνορα…
Η ψυχεδέλεια υπάρχει ακόμα και κινείται, αναπτύσσεται και μεγαλουργεί στα…
Πολύ λίγες μπάντες, που κατατάσσονται στο χώρο της σκληρής μουσικής…
Γνώριμοι του ελληνικού Hard & Heavy κοινού, οι σουηδοί H.E.A.T.…
Η αυτού εξοχότης ο κος BardensΥποκλίνεται ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
Made of Stone Recordings Presents
Presentation of their second conceptual album:
- A Mother to Scare Away the Darkness -
Special Guests
Message in A Cloud
Egoera
Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου
TEMPLE
Doors Open: 20:00 | Show Starts: 20:30
Presale: 10€ | On Spot: 12€
Είναι γεγονός ότι οι αντίξοες συνθήκες που βιώνουμε τους τελευταίους μήνες κλείνουν την πόρτα με αυταρχικό τρόπο στην μεγάλη μας ερωμένη η οποία δεν είναι άλλη από τη Μουσική. Οι άνθρωποι που υπηρετούν αυτή τη μεγάλη ερωμένη βρίσκουν στον δρόμο τους για νιοστή φορά άλλο ένα τεράστιο εμπόδιο όσον αφορά την καλλιτεχνική έκφραση. Ξέρεις όμως κάτι; Σε αυτές τις δύσκολες μέρες οι πραγματικοί καλλιτέχνες όχι απλά δεν κλαίνε τη μοίρα τους, αλλά είναι μαχητές στην πρώτη γραμμή και μέσα από το έργο τους προτείνουν λύσεις! Μέσα από το έργο τους μας διδάσκουν ήθος, ειλικρίνεια και επιμονή στις αξίες και τα ιδανικά που μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους.
Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης
Βελγικό progressive-post-metal που στάζει ευγνωμοσύνη και οργή.
Γράφει η Ελένη Λιβεράκου Eriksson
Όταν το Funeral Tango for Gods & Men εκτοξευτεί από τον καταπέλτη των HEX A.D. προνόησε να είσαι στο σωστό σημείο.
Γράφει η Ελένη Λιβεράκου Eriksson
Στη σύγχρονη ηλεκτροδοτούμενη μουσική υπήρξαν κιθαρίστες ‘’σκαπανείς’’ με όραμα σαφές οι οποίοι άνοιξαν δρόμους προκειμένου να περάσουν οι υπόλοιποι συνάδελφοί τους. Κάποιοι από αυτούς υπήρξαν καινοτόμοι όσον αφορά τον ήχο του οργάνου. Ο ήχος της κιθάρας τους αποδείχτηκε η ταυτότητα και το σήμα κατατεθέν τους, και τους έκανε αναγνωρίσιμους σε ολόκληρη την υφήλιο. Κάποιοι άλλοι, μέσα από την απαράμιλλη τεχνική τους, συνέβαλαν καταλυτικά στην εξέλιξη του οργάνου. Επίσης, υπήρξαν κιθαρίστες για τους οποίους η εξάχορδη θεά αποτέλεσε το απόλυτο μέσο έκφρασης και μέσα από αυτήν κατάφεραν να εκδηλώσουν την συνθετική τους δεινότητα και να υπηρετήσουν επάξια την τραγουδοποιία. Κάποιοι από αυτούς χρησιμοποίησαν πολλές νότες για να μας πουν την ιστορία τους, ενώ κάποιοι άλλοι με μία μόνο νότα συνεχίζουν να μας ανατριχιάζουν ακόμη!
Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης
Progressive Metal σε απόλυτη ισορροπία, δοξάζει το παρελθόν και δίνει πνοή στο αβέβαιο μέλλον.
Παρουσιάζει ο Jack Syrmaleon
Τα όσα βιώνουμε στο έμπα της νέας δεκαετίας μας θέλουν αποσβολωμένους, να προσπαθούμε να παραμείνουμε όρθιοι, αξιοπρεπώς. Όμως υπάρχει και κάτι πολύ χειρότερο σε όλο αυτό που υπομένουμε μέρα με την ημέρα: σκοτώνει την Ελπίδα μας για το Αύριο!...
Η πρόσφατη δήλωση στην επίσημη ιστοσελίδα των Anathema ήταν (άλλη μια) γροθιά κάτω από τη ζώνη για όσους ζήσαμε την αναπάντεχα γόνιμη μετάλλαξή τους με την κυκλοφορία του λατρεμένου “Alternative 4” το 1998 από την Peaceville. «Αυτή η χρονιά δεν είναι σαν καμία άλλη…» ομολογεί η μπάντα, «…Όλοι μας- συμπεριλαμβανομένων και όλων εσάς- αντιμετωπίσαμε απροσδόκητες προκλήσεις που είχαν αντίκτυπο στην επαγγελματική μα και στην προσωπική μας κατάσταση. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, τα φετινά γεγονότα δε μας αφήνουν άλλα περιθώρια από το να προβούμε σε μια διακοπή επ’ αόριστον. Είναι πλέον καιρός για τον καθένα μας ατομικά να επιδιώξει άλλο μονοπάτι»...
Από το Χρήστο Κισατζεκιάν
A classic, masterfully-constructed old school British hard rock album!
Tool - Terra Vibe, Μαλακάσα, Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2007
Σαν σήμερα πριν πενηνταέξη χρόνια έσκουξε την πρώτη του πρωτόλεια κραυγή o James Herbert ξεμυτίζοντας από τη μήτρα της Judith Marie Keenan. Και όπως γνωρίζουμε όλοι όσοι τον προσκυνάμε από το 1993 και δώθε, έκτοτε, δεν έβαλε γλώσσα μέσα!...
Δυο οι φορές που τους απολαύσαμε(;) του λόγου μας στην Ελλάδα. Κι αν κάποιος απορήσει με το προηγηθέν ερωτηματικό, διευκρινίζω πως για τον υπογράφοντα, η πρώτη εμφάνιση των Tool στην εκπνοή του 2006 μονάχα απολαυστική δεν ήταν. Πόνεσαν τα αυτιά μου, θόλωσαν τα μάτια μου, με έπιασε ζαλάδα. Έτσι λοιπόν ξεθάβω εικόνες από τη δεύτερη επίσκεψή τους ανάμεσα στα πεύκα, καταγράφοντας σκέψεις και αναμνήσεις…
Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν
«Αγαπημένη μου μουσική, είναι αυτή που δεν έχω ακούσει ακόμη»
Με αυτή τη φράση συστήνεται τούτος ο αστείρευτος και ταπεινός μουσικοσυνθέτης της Θράκης. Όποιος λοιπόν έχει τη χαρά να γνωρίζει αυτόν, όπως και τα ευφάνταστα έργα του, θα συμφωνήσει μονομιάς πως δε θα μπορούσε να βρει πιο εύστοχο τρόπο αυτοπροσδιορισμού. Και θα προσθέσω εγώ: «…και δική μας αγαπημένη, αυτή που δεν έχεις ακόμη συνθέσει!»
Τιμά ο Χρήστος Κισατζεκιάν