Τα όσα βιώνουμε στο έμπα της νέας δεκαετίας μας θέλουν αποσβολωμένους, να προσπαθούμε να παραμείνουμε όρθιοι, αξιοπρεπώς. Όμως υπάρχει και κάτι πολύ χειρότερο σε όλο αυτό που υπομένουμε μέρα με την ημέρα: σκοτώνει την Ελπίδα μας για το Αύριο!...
Η πρόσφατη δήλωση στην επίσημη ιστοσελίδα των Anathema ήταν (άλλη μια) γροθιά κάτω από τη ζώνη για όσους ζήσαμε την αναπάντεχα γόνιμη μετάλλαξή τους με την κυκλοφορία του λατρεμένου “Alternative 4” το 1998 από την Peaceville. «Αυτή η χρονιά δεν είναι σαν καμία άλλη…» ομολογεί η μπάντα, «…Όλοι μας- συμπεριλαμβανομένων και όλων εσάς- αντιμετωπίσαμε απροσδόκητες προκλήσεις που είχαν αντίκτυπο στην επαγγελματική μα και στην προσωπική μας κατάσταση. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, τα φετινά γεγονότα δε μας αφήνουν άλλα περιθώρια από το να προβούμε σε μια διακοπή επ’ αόριστον. Είναι πλέον καιρός για τον καθένα μας ατομικά να επιδιώξει άλλο μονοπάτι»...

Από το Χρήστο Κισατζεκιάν

A classic, masterfully-constructed old school British hard rock album!

Tool - Terra Vibe, Μαλακάσα, Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2007

Σαν σήμερα πριν πενηνταέξη χρόνια έσκουξε την πρώτη του πρωτόλεια κραυγή o James Herbert ξεμυτίζοντας από τη μήτρα της Judith Marie Keenan. Και όπως γνωρίζουμε όλοι όσοι τον προσκυνάμε από το 1993 και δώθε, έκτοτε, δεν έβαλε γλώσσα μέσα!...
Δυο οι φορές που τους απολαύσαμε(;) του λόγου μας στην Ελλάδα. Κι αν κάποιος απορήσει με το προηγηθέν ερωτηματικό, διευκρινίζω πως για τον υπογράφοντα, η πρώτη εμφάνιση των Tool στην εκπνοή του 2006 μονάχα απολαυστική δεν ήταν. Πόνεσαν τα αυτιά μου, θόλωσαν τα μάτια μου, με έπιασε ζαλάδα.  Έτσι λοιπόν ξεθάβω εικόνες από τη δεύτερη επίσκεψή τους ανάμεσα στα πεύκα, καταγράφοντας σκέψεις και αναμνήσεις…

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν

«Αγαπημένη μου μουσική, είναι αυτή που δεν έχω ακούσει ακόμη»

Με αυτή τη φράση συστήνεται τούτος ο αστείρευτος και ταπεινός μουσικοσυνθέτης της Θράκης. Όποιος λοιπόν έχει τη χαρά να γνωρίζει αυτόν, όπως και τα ευφάνταστα έργα του, θα συμφωνήσει μονομιάς πως δε θα μπορούσε να βρει πιο εύστοχο τρόπο αυτοπροσδιορισμού. Και θα προσθέσω εγώ: «…και δική μας αγαπημένη, αυτή που δεν έχεις ακόμη συνθέσει!»

Τιμά ο Χρήστος Κισατζεκιάν

Father, will you take me away?

Γράφει ο Τάκης Κρεμμυδιώτης

Η τελευταία φορά που η κάθαρση της κατατονικής μελαγχολίας έλαβε χώρα στα μέρη μας ήταν τον Φεβρουάριο του 2013, οπότε η προσμονή για την επανάληψη της ψυχοθεραπευτικής της λειτουργίας ήταν ήδη τεράστια. Θεραπευτικές ιδιότητες όμως δεν έχει μόνο το σκοτεινό progressive των Σουηδών αλλά και το μελωδικό doom/death των δικών μας ΟnThorns I Lay, οι οποίοι θα τολμούσα να πω ότι με την απουσία τους για αρκετά χρόνια μας έλειψαν πολύ!

Ανταπόκριση του Παναγιώτη Πατσάη

Made Of Stone Productions & Underdogs present
Riverside [PL] ζωντανά στην Αθήνα
Special guest: Allochiria [GR] & Verbal Delirium
Κυριακή 8 Μαρτίου 2020
Gagarin 205 Live Music Space
Oi πόρτες ανοίγουν στις 20:00

Σε συζητήσεις μεταξύ μουσικών ή μεταξύ μουσικόφιλων θα ακούσεις πολλές φορές αποφθέγματα του τύπου: «Ο drummer είναι η κινητήριος δύναμη για κάθε συγκρότημα»… «’Αν έχεις καλή παραγωγή στα τύμπανα κατά την διάρκεια μιας ηχογράφησης, έχεις καλή παραγωγή γενικότερα»… «Τα πάντα ξεκινούν από έναν καλό drummer»… «Aν έχεις καλό drummer έχεις καλή μπάντα γενικότερα»… Ε, λοιπόν ο Geddy Lee και ο Alex Lifeson θα πρέπει να αισθάνονται πολύ ευγνώμονες, τυχεροί και ευλογημένοι γιατί είχαν τον καλύτερο!

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

Εορταστική βραδιά by all means!

Περιγράφει ο Χρήστος Κισατζεκιάν

«Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, δως της κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι ν' αρχινίσει...»
Μα σα παραμύθι ακούγεται…

Από το Χρήστο Κισατζεκιάν