“Nothing comes from Nothing ends in Nothing"...

”Τρία χρόνια μετά και οι πειραματικοί μύστες της ελληνικής progressive rock σκηνής, Mother Turtle, επιστρέφουν ανανεωμένοι, έχοντας νέο έργο στην κατοχή τους, με τίτλο “II”, ικανοί και υποσχόμενοι, να ξεσηκώσουν κάθε εγχώριο-ή μη- λάτρη του προοδευτικού και όχι μόνο, χώρου. Δεδομένου ότι, το εν λόγω είδος, παρουσιάζει έξαρση άνθισης - όχι όμως τόσο έξαρση επαρκούς αναγνωρισιμότητας- στη χώρα μας, ο πήχης της καλαισθησίας, της επινοητικότητας και του πνεύματος της εξέλιξης, έχει ανέβει κι αυτό, οι Mother Turtle, το βεβαιώνουν έμπρακτα.

Γράφει η Ζωή Βίγγου

«Κατά την διάρκεια του Σαββατοκύριακου 30 & 31 Αυγούστου του 1969, ένας αριθμός ενεργών μουσικών της ευρύτερης περιοχής του Eindhoven (σ.σ.: σημαίνουσα πόλη της Ολλανδίας που για πολλά χρόνια φιλοξενούσε το αγαπημένο μας ετήσιο Dynamo Metal Festival) παίξαμε σε club στο Mannheim της γειτονικής Γερμανίας» καταγράφει το 2002 ο αρχηγικός Borgers στο booklet της επανέκδοσης σε CD από την Long Hair, και συνεχίζει: «Κάποια από τα μέλη συγκροτημάτων όπως οι Moses and the Scouts & Dirty Underwear είχαμε πολλά κοινά όσων αφορά τις μουσικές μας ιδέες, το όραμά μας, κι έτσι αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα νέο μουσικό σχήμα…».

H Gillian Mary Smyth (1/6/1933 – 22/8/2016) ήταν γνωστή ως Gilli στους φίλους των Gong και τα φωνητικά της διαπερνούν ολόκληρη τη μυθολογία του πολυεθνικού ψυχεδελικού – progressive συγκροτήματος, αν όχι τη δισκογραφία του.

Γράφει ο Παναγιώτης Φουρκιώτης

VERBAL DELIRIUM, CICCADA, ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΙ ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ, METHEXIS, ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΙΟΥΛΙΟΥ, ΑΛΣΟΣ ΒΕΙΚΟΥ

Το απόγευμα της Δευτέρας, δεν ήταν από εκείνα τα συνηθισμένα κι αυτό, γιατί η πρωτοβουλία της ομάδας ΑΝΤΙΘΕΣΗ (πειραματική καλλιτεχνική σκηνή ΑΝΑΣΑ-ΛΕΦΚΑ) για την οργάνωση ενός progressive rock φεστιβάλ, σίγουρα δεν είναι από τις εμπειρίες που έχεις την ευκαιρία να βιώσεις συχνά, ειδικά στην χώρα μας και θέλουμε την ευχαριστούμε από καρδιάς γι αυτό. Φυσικά, μιας και το καλοκαιρινό απαύγασμα βρίσκεται σχεδόν στο απόγειό του, οι καλύτερες και ιδανικότερες συνθήκες να διεξαχθεί κάτι τέτοιο, είναι ένα μέρος ανοιχτό με φως κι αεράκι, όχι μόνο για δροσιζόμαστε αλλά κυρίως, γιατί απλά, ταιριάζει και στο ύφος του φεστιβάλ! Έτσι λοιπόν, το Άλσος Βείκου εκείνη τη βραδιά, κατακλύστηκε από κατάμεστες μελωδίες!

Γράφει η Ζωή Βίγγου

“Το μήνυμα ελήφθη!”

 ”...Death is just a word...”

Όταν σήμερα το πρωί έκανα την πράξη 2016-1971 δεν μπορούσα να διανοηθώ πως το αποτέλεσμα ήταν 45. Τόσα είναι τα χρόνια που περάσανε από τις 14 Ιουνίου του 1971, την ημέρα δηλαδή που κυκλοφόρησε το Tarkus των ELP. Εντελώς συμπτωματικά, σήμερα (σημ: το αφιέρωμα γράφτηκε 14 Ιουνίου 2016) είναι τρεις μήνες και τρεις μέρες από την μέρα που μας άφησε ο Keith Emerson, ο μαέστρος, ο εγκέφαλος των ELP.

Από που να τους πιάσεις και που να τους αφήσεις τους τύπους. Να σας αναφέρω ότι είναι Σουηδοί? (Εεε οκ, τα είπα αυτά στο περασμένο μάθημα. Θα κάνω διατριβή και θα γράψω την πτυχιακή μου σε λιγάκι έτσι όπως πάει).
Για να είμαι ειλικρινής για άλλη μπάντα ξεκίνησα να γράψω αλλά κατέληξα στους μουρλούς μια και το άλμπουμ έχει κυκλοφορήσει κάνα 10ήμερο.

Από το Gothenburg λοιπόν ξεκινούν 15 χρονάκια πίσω με το 6 στούντιο άλμπουμ τώρα. Το Feathers & Flesh είναι μεγάλο. Και όταν λέω μεγάλο εννοώ σε όγκο, σε ήχο, σε βαρύτητα, μέχρι και το booklet που υποτίθεται θα είχαν μέσα δεν είναι booklet είναι τόμος ολόκληρος γιατί απλά το περιεχόμενο είναι τεράστιο. Το άλμπουμ είναι concept και οι εκτενείς αναφορές και διηγήσεις ούτε λίγο ούτε πολύ φορτώνονται σε έναν καλλιτεχνικό βιβλίο με 60 ολόκληρες σελίδες παρακαλώ, με ένα ποίημα επικό 109 στίχων, όλους τους στίχους των τραγουδιών και με τις πανέμορφες εικονογραφήσεις του Henrik Krantz.
Πολύ δουλειά έχει πέσει στην κυκλοφορία αυτή αναμφισβήτητα.

Το άλμπουμ περιέχει 14 κομμάτια συν 2 bonus και είναι τα:

Regret
House Of Eternal Hunt
The Eagle Has Landed
New Land
Tooth, Beak & Claw
For The Swarm
Fiddler’s Farewell
One More Hill
Black Waters
Night Never Ending
Pray The Sun Away
When The Snow Lies Red
Raven Wine
Sky Burial

Bonus:
I've Got Something In My Front Pocket For You
Det Är Alldeles Försent

Όχι δηλαδή ότι θα σου πουν και κάτι οι τίτλοι αλλά να, γιατί πρώτα από όλα να πάρεις μια ιδέα και δεύτερον είναι και οι οπαδοί ρε παιδιά. Μην τα ξεχνάμε αυτά. Υπάρχουν άνθρωποι που διψάνε ακόμα για μερικές πληροφορίες ή λεπτομέρειες πάρα πάνω.
Το freakshow ή horrorshow ή τσίρκο του Johannes Eckerström έρχεται να μας “παραμυθιάσει” στην κυριολεξία. Η υπόθεση έχει ως εξής. Δυο οι βασικοί πρωταγωνιστές του Feathers & Flesh, μια κουκουβάγια και ένας αετός. Η κουκουβάγια είναι η βασίλισσα της νύχτας και ο τρομακτικός και απειλητικός αετός έρχεται να την εξολοθρεύσει αφού θέλει να της πάρει τη βασιλεία. Είναι μια ιστορία που έχει να κάνει με την ηθική και πως αυτή βγαίνει μέσα από τις “προσωπικότητες” των πλασμάτων, αλλά και από την ιδιομορφία των AVATAR συμπληρώνω εγώ. Ο Eckerström δήλωσε μάλιστα πως το άλμπουμ αυτό είναι ότι πιο μουσικά ποικιλόμορφο έχουν κάνει ποτέ.
Και εδώ έρχεται η σειρά του μουσικού ύφους. Αχ, τι να πω. Όλα και ακόμα άλλα τόσα είδη ακούγονται εδώ μέσα. Μελωδικό death metal, classic hard rock και metal, οι κιθάρες δίνουν και παίρνουν και μελωδικές και παραμορφωτικές συνάμα με άρτια αποτελέσματα. Τα φωνητικά αλλάζουν στυλ με την ταχύτητα της παράνοιας.

Πολλά prog στοιχεία αφού η θεματολογία και μόνο απαιτεί παραξενιές και τρέλες. Ακουστικά είναι πολύ δεμένοι και λάθη προσπαθειών για κάτι άλλο δεν ακούγεται. Αν δεν έχεις ιδέα περί τίνος πρόκειται θα σου αναφέρω κάποια ονόματα που μου ήρθαν σαν αστραπές στο μυαλό κατά την ακρόαση του.
Πρώτα από όλα ο θρόνος ανήκει δικαιωματικά στον King Diamond. (Κανένα σχόλιο εδώ παρακαλώ και συνεχίζω). Η βαρύτητα των Opeth και των Mastodon γίνεται αισθητή. Η ρυθμικότητα των Lake Of Tears και των Volbeat και Pain Of Salvation σε σημεία, έρχεται σαν αναλαμπή. (Και πως να μην γίνει αφού κιθαρίστας των POS έχει περάσει από κει). Η τρελάρα του Davin Townsend περικεφαλαία! Η πολυπλοκότητα των Diablo Swing Orchestra επίσης παρούσα. Θεατρινισμούς και επιβλητικότητα στην παρουσία στυλ Ghost θα συναντήσεις επίσης. Για να είμαι ειλικρινής νομίζω πως πολλές μπάντες τελευταία το έχουν ρίξει λιγάκι στο freakshow όπως για παράδειγμα οι Cirrha Niva με το μόλις νέο τους άλμπουμ “Out Of The Freakshow”. Τι έγινε ρε παιδιά? Σαλτάραμε?

Το θέμα είναι πως ότι να σου εξιστορήσω εγώ εδώ δεν μπορώ να σου δώσω σε πραγματική διάσταση να καταλάβεις τι σόι πράγμα είναι τούτοι.
Όπως και να έχει όμως αξίζει να του δώσεις προσοχή και πρωτίστως μια ηχητικά καλή ακρόαση αφού εκτός από στίχους μουσικές ακούγονται πολλά, διάφορα και παράξενα στο Feathers & Flesh. Δεν είμαι σίγουρη αν θα σου μείνει κάτι. Δεν είναι και ότι πιο εύπεπτο έχεις γευτεί ποτέ. Είναι σαν ένα έργο τέχνης. Πολλοί παραληρούν στην θέα - εδώ μιλάμε για άκουσμα - αγοράζουν, θαυμάζουν, υπερτιμούν αλλά πόσοι αλήθεια πιάνουν το νόημα και το ευχαριστιούνται? Για τους “ψαγμένους” όμορφο κομμάτι... οι όχι και τόσο εκπαιδευμένοι όμως ακούστε πρώτα και κρίνεται. Τα παλικάρια από το Gothenburg έχουν κερκίδα φανατική. Για κάποιο λόγο όμως ακόμα η εκτίναξη τους καθυστερεί...

Θα είμαστε εδώ να παρακολουθούμε.

Απρόσμενα όμορφο πάντρεμα Prog/Fusion/Psychedelia

From the Mountain Peak….