Ένα Rockwave (όχι) σαν τα παλιά

Από τον Κώστα Φαρόπουλο

Iggy. Θεσμός. Αγέραστος και απέθαντος θεσμός εδώ και δεκαετίες! Και να που έρχεται ξανά στα μέρη μας για να μας ταρακουνήσει. Με παρέα σένια. Τον αρχιτέκτονα των Oasis Liam Gallagher.

Μεταδίσει ο Δημήτρης Βαρδάκης

Έχοντας αναγνώσει την απίστευτη αναμνηστική ιστορία του θαυμαστού Γιάννη Πετρίδη στην ηλεκτρονική Athens Voice, το σκέφτηκα διπλά να καταγράψω κάτι με τη σειρά μου... Μα τι να γράψει κανείς μετά από τούτον τον μοναδικό Γκουρού της εποποιίας της Rock’n’Roll; Κι αν υπαναχώρησα τελικά, είναι διότι οι εικόνες που μου «κάθισαν» κείνη τη νύχτα ως επίσημου φωτογράφου των δύο διοργανωτών όπως και των περιοδικών «ΠΟΠ&ΡΟΚ» και “Metal Hammer”, αποδείχθηκαν από το Χρόνο, το μέγα κριτή των πάντων, διαχρονικές…

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν       

Καναδέζικο power trio οι Danko Jones, που μόνο στη χώρα μας παραμένει παντελώς άγνωστο στους κύκλους του επιθετικού rock και νιώθω πως πρέπει να επιληφθώ  τούτης της «ατασθαλίας», μια για πάντα!
Όπλο μου το παρουσιαζόμενο rock ‘n’ roll πυροτέχνημα που βρίθει βδελυρής ενέργειας και αχαλίνωτου τσαμπουκά.

Από το Χρήστο Κισατζεκιάν

Η τελευταία φορά που ασχοληθήκαμε με τούτη την προπατορική γκρούπα της πανκ ήταν πέρυσι στις απαρχές του Μάη και δυστυχώς, δυστυχέστατα, δεν ήταν για καλό… Όντας πολυαγαπημένο σχήμα στη χώρα μας, ο άδικος και “άδοξος” χαμός του ιδρυτικού και αναντικατάστατου οργανίστα Dave Greenfield από τη νέα μάστιγα του πλανήτη δημιούργησε θλίψη και νοσταλγικές αναμνήσεις σε ουκ ολίγους από εμάς. Μα πώς να ξεχάσω τις αμέτρητες ώρες που με πείσμα εφηβικό πάλεψα για να βγάλω στο μπάσο το ηλεκτρικό την θεμελιώδη και θηριώδη μπασογραμμάρα του στυλοβάτη J.J. Burnel στο αγαπημένο μου “Nice ‘n’ Sleazy”; Κι ας δήλωνα (και ήμουν) ροκομεταλλάς.

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν

“Welcome to this one man show… In this theater that I call my soul I always play the starring role”.

Γράφει ο Τάκης Κρεμμυδιώτης

Ένα τέταρτο του αιώνα πέρασε από τη νύχτα που οι Sex Pistols δήλωσαν σε συνέντευξη τύπου την επανένωσή τους στο 100 Club του Λονδίνου. Ήταν 16 Μαρτίου του 1996. Όταν λοιπόν το θρυλικό σχήμα επανενώθηκε ξανά το Νοέμβριο του 2007 για πέντε και μόνο ζωντανές εμφανίσεις στα πάτρια του εδάφη, ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δε φανταζόμασταν πως θα είχαμε και μεις εδώ χάμω την τύχη να τους απολαύσουμε. Κι όμως. Εν τέλει γλυκάθηκε η γριά στα σύκα, έφαγε και τα συκόφυλλα. Τα φράγκα που έπεσαν στο τραπέζι ήταν πολλά ! Έτσι λοιπόν το 2008 αποφάσισαν να περιοδεύσουν και στην υπόλοιπη Ευρώπη επονομάζοντας το τουρ αυτό Combine Harvester. Η ευκαιρία πιάστηκε από τα μαλλιά από το δίδυμο διοργανωτών Λαγουβάρδου/Μιχαηλίδη εν τω μέσω μπυροποσίας στην πόλη του Μονάχου και έτσι η δεύτερη ημέρα του Fly Beyond Festival ήθελε την αυθεντική σύνθεση των ιδρυτικών μελλών του Λονδρέζικου κουαρτέτου να ηγείται μιας -κυριολεκτικά- εκρηκτικής βραδιάς!...

Κείμενο-φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν     

Τούτη ήταν ουσιαστικά η τρίτη φορά που το αλλόκοσμο λιλιπούτιο αερικό εγκατέλειπε την παγωμένη γη της Ισλανδίας για να αναμοχλεύσει τα ιερά χώματα της πατρίδας μας. Και αυτό γιατί πέρα από την εμφάνισή της στο θέατρο Λυκαβηττού το 1995, υπήρξε μια από τις επίτιμες φυσιογνωμίες των προσκεκλημένων του Δημήτρη Παπαϊωάννου ώστε να τραγουδήσει στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών του 2004 μπροστά σε δισεκατομμύρια τηλεθεατές. Το “Oceania” έκανε κείνη την αξέχαστη βραδιά το γύρω του κόσμου και δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος που να μη θυμάται το once in a lifetime φόρεμα της να ανεμίζει για χάρη δισεκατομμυρίων θεατών.  

Από τον Χρήστο Κισατζεκιάν

Με αφορμή το ολόφρεσκο “Hey, Clockface” που κυκλοφορεί 30 Οκτωβρίου και την πολυτελή επανέκδοση του “Armed Forces” που ακολουθεί στις 6 Νοεμβρίου, ας θυμηθούμε τη μαγική συνεύρεση του 1996 στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Από τον Χρήστο Κισατζεκιάν

Αναβίωση τού παλιού hard and heavy ήχου;

Γράφει ✍ ο Mike Korakis (ECLECTIC SHADOWS Team)