…“Ανέκαθεν ήθελα να ήμουν ο Paul Rodgers. Για την ακρίβεια ανέκαθεν ήμουν τσαντισμένος που υπήρχε ήδη ο Paul Rodgers! Από την πρώτη στιγμή που τον άκουσα με τους Bad Company -ήταν η πρώτη συναυλία της ζωής μου όντας πιτσιρικάς- σκέφτηκα ότι, αν κάποιος πρόκειται να γίνει τραγουδιστής, έτσι πρέπει να τραγουδά!”…
…“Οι Thunder είναι ένα λαίμαργο & αδηφάγο τέρας που καταβροχθίζει όλο μας το χρόνο, όλη μας τη ζωή!”…
…“ Αν η ομιλία ήταν Ολυμπιακό Άθλημα, θα ήμουν Ολυμπιονίκης με χρυσό μετάλλιο”…

Επιμένει ακόμα! Και επιμένει αξιοπρεπέστατα όσα ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ συνομήλικοί του βετεράνοι να μοιράζει απλόχερα ανατριχίλες με το που ανοίγει το στόμα του, με το που σκάβει το Nash PB-57's από σκηνής! Και ακόμη χάσκει ορθάνοικτο το δικό μας από κάθε μα κάθε του αξιομνημόνευτη εμφάνιση στη χώρα μας... Όμως ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι τυχαίο! Ένα θα σου πω μονάχα και θα αντιληφθείς το μέγεθος του επαγγελματισμού/πάθους που κουβαλά...

Ποιος θυμάται πόσο χιόνι έριξε κείνη τη βραδιά που για πρώτη φορά ο ηγετικός Martin Turner ήρθε να παρουσιάσει το επικολυρικό "Argus" των θρυλικών Wishbone Ash με τη δική του κομπανία στο επίσης θρυλικό Rodeo Club της Πλατείας Βικτωρίας;;;

Το σοκ που πάθαμε όσοι παρακολουθήσαμε τη ζωντανή εμφάνιση των Dream Theater στο Οικολογικό Πάρκο των Αγ. Αναργύρων στις 14 Ιουλίου του 2000 χάραξε ανεξίτηλες εικόνες στο νου- διαφορετικές για τον καθένα μας!... 

Στα πλαίσια της επίσκεψης του με τους The Doors of the 21st Century στο θέατρο Λυκαβηττού στις 22 Ιουλίου του 2004, ο αείμνηστος μουσικοσυνθέτης μοιράστηκε στα παρασκήνια σημαντικές ιστορίες με τον υπογράφοντα.

Μονάκριβη εμπειρία! Πάνω από μια ώρα μιλήσαμε με τον ρυθμικό στυλοβάτη των δυσθεώρητων Pink Floyd στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας και οι λεπτομερείς ιστορίες του αποτελούν από τότε ένα από τα σημαντικότερα αποκτήματα του αρχείου μου!... 

Ακρογονιαίος λίθος της εποποιϊας των θρυλικών Cream - και ΟΧΙ ΜΟΝΟ! Ο αείμνηστος Jack Bruce υπήρξε από τους πιο πολυσχιδείς και δημιουργικούς καλλιτέχνες της μουσικής του περασμένου αιώνα.

Κοντός ψαλμός αλληλούια. Το Καλοκαιράκι, η ιαχή «είναι τρελός ο φαλακρός!» θα πλημυρίσει τη Μαλακάσα και οι θεόρατες τσιρίδες που ως τραγουδιστής επέβαλε μέσα από τους Judas Priest θα μας ανατριχιάσουν ξανά συθέμελα!

Τα πολλά λόγια περιττεύουν! Ένας από τους πιο πηγαία χαρισματικούς κιθαρίστες της εποχής μας έρχεται στη χώρα μας στις 18 Μαρτίου στα πλαίσια της παγκόσμιας περιοδείας του, στο Σταυρό του Νότου. Του λόγου μου θα πάρω άδεια από τη δουλειά μου για να υποκλιθώ, παρότι έχω βάρδια!...

Tα εικοσιοκτώ χρόνια της έντονης απουσίας του θυελλώδη Τεξανού κιθαρίστα, δεν μπόρεσαν να σωπάσουν τις άσβεστες νότες που πρόλαβε να μας χαρίσει στα επτά μόλις χρόνια της βασιλείας του! Ο Stevie Ray Vaughan έδωσε στα «ξεθωριασμένα» blues των 80’ς το χαμένο τους σθένος επαναπροσδιορίζοντάς τα καίρια, μια για πάντα, ξοδεύοντας σπάταλα για μας τη φλόγα της ψυχής του...