Αθήνα -  Ντόβερ

Σεπτέμβριος 1980

Τις τελευταίες μέρες πριν πάρω το λεωφορείο για Λονδίνο τις πέρασα σε ένα μπαρ στην Αθήνα. Σερβιτόρα ήταν η Max που είχε μια σχέση με τον έναν από τους Ολλανδούς και περνάγαμε μια χαρά. Κάθε βράδυ πίναμε τζάμπα εκείνη την αηδία που προτιμούσαμε τότε: Κονιάκ με κόλα! Δεν είχαμε το θεό μας με τις παπαριές που πίναμε αλλά το διασκεδάζαμε. Οταν ήρθε η στιγμή να φύγουμε το μόνο που σκεφτόμασταν ήταν ότι θα συναντούσαμε ξανά την παρέα του καλοκαιριού.

O Bernie Worrell έφυγε από κοντά μας σε ηλικία 72 ετών.

Η συμβολή της στην περίοδο του punk υπήρξε σημαντική κι’ ας μην είχε καμιά σχέση με το είδος, πέρα από το attitude της νεαρής ποιήτριας που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο και κατάλαβε νωρίς (ευτυχώς για εμάς) ότι η ποίηση ακούγεται περισσότερο μέσα από τα τραγούδια, παρά με την απαγγελία σε μια αίθουσα με βαριεστημένους ακροατές.

Ολλανδία - Σεπτέμβριος 1980

Τριάντα χρόνια πριν, όταν ξεκινούσαν, δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ότι θα έκαναν περιοδεία στην Ελλάδα το σωτήριον έτος 2016. Εδώ που τα λέμε λίγα είναι τα συγκροτήματα (λέγε με Scorpions) που γνώρισαν παρόμοια αναγνώριση στη χώρα μας και όλα αυτά για ένα σύνολο που έγινε αυτόματα γνωστό με τα rock’n’roll τραγούδια του, έβγαλε τέσσερα άλμπουμ σε πέντε χρόνια και μετά διέλυσε.

Όταν πρωτοήρθε να παίξει στη χώρα μας ο David Surkamp ένα ενθουσιώδες κοινό έτοιμο να τον χειροκροτήσει ένοιωσε απογοήτευση γιατί ίσως τους βγήκε λίγος. Δεν βοήθησαν και κάτι αχρείαστα σχόλια εκ μέρους του, αλλά στο τέλος όσοι πήγαν για τη μουσική πέρασαν καλά εκείνο το βράδυ.

"Αθήνα 1978"

Έχουμε μόλις τελειώσει το Λύκειο και το Καλοκαίρι που ακολούθησε ήταν επεισοδιακό. Οι γονείς του Κώστα ήταν μετανάστες στη Γερμανία και μαζευόμαστε στο μοναδικό σπίτι που νοιώθαμε ελεύθεροι. Η μουσική, η κοινωνική και η σεξουαλική μας ζωή άρχιζε και τέλειωνε σ’ αυτό το σπίτι.

Prince Rogers Nelson (1958 – 2016)

Πριν λίγα λεπτά το CNN ανακοίνωσε ότι ο Prince απεβίωσε.
Όσοι είχαμε την ευκαιρία να χαρούμε τη μουσική του,
ιδιαίτερα σε άνυδρες εποχές,μένουμε για πάντα υπόχρεοι
για πολλούς λόγους.

Παραφράζοντας ένα παλιό ανέκδοτο, ο Lemmy πέθανε, ο Bowie πέθανε κι’ εγώ δεν αισθάνομαι καλά τώρα τελευταία. Καιρός, λοιπόν, για έναν (οι Θεοί να τον κάνουν) απολογισμό των τελευταίων σαράντα χρόνων.

Γράφει ο Παναγιώτης Φουρκιώτης 

Γράφει ο Παναγιώτης Φουρκιώτης

Πολύ πριν την «Κρίση» υπήρχαν ανησυχίες για το επίπεδο του Τύπου και γενικότερα των ΜΜΕ στη χώρα μας. Ακούγονταν μεμονωμένες φωνές να διαμαρτύρονται για το ότι, για παράδειγμα, είμαστε η μοναδική χώρα (απ’όσο γνωρίζουμε) που ένας οποιοσδήποτε εκδότης μπορεί να ανήκει στο συνδικαλιστικό σωματείο (ΕΣΗΕΑ) των υπαλλήλων του! Επίσης δεν υπάρχουν πολλές δυτικές χώρες που ένας εργολάβος να διαθέτει εφημερίδες, κανάλια και ραδιοφωνικούς σταθμούς (εξαίρεση ο Μπερλουσκόνι) με αποτέλεσμα να παίρνει όλες τις κρατικές εργολαβίες.