Με ένα σεβαστό μουσικό παρελθόν -που μετράει σχεδόν 30 χρόνια- με ένα παρόν που ξεπροβάλει με "κεφάλι χωρίς μάτια" τότε σίγουρα μπορούμε να μιλάμε και για μέλλον... άγνωστο αλλά γεμάτο εκπλήξεις!

Οι άτονες, μονότονες καθημερινές (ημέρες) εξοντώνονται εύκολα αρκεί να έχεις το σωστό οπλισμό μαζί σου. Και εγώ είχα. Εισιτήριο, κάμερα, διάθεση και τη σωστή θέση στο “Pustervik” rock stage για να αντιμετωπίσω μια (ίσως) από τις καλύτερες συναυλίες της ζωής μου.

Σχεδόν ένας χρόνος πέρασε από το release του ντεμπούτου των Αθηναίων Deathcrop Valley, το οποίο φέρει τον ομώνυμο τίτλο και περιλαμβάνει 10 μικρά διαμάντια, με το “Three Wishes” να αποτελεί τον επίλογό του.

-Heavy Metal is Dead (!?)
Seriously???... Long Live Heavy Metal buddy!!! ☠

Και πήρα το δρόμο του γυρισμού έχοντας γεμάτες αισθήσεις σε κάθε εκατοστό της ύπαρξης μου. Έφυγα με γεμάτη αγκαλιά από αγκαλιές. Χαμόγελα κι αστεία. Φωνές και κραυγές. Ήχους στα αυτιά μου που δεν σβήνουν, ερωτήσεις κι απαντήσεις, υποσχέσεις που πάλι θα υλοποιηθούν με τον καιρό. Οι Πολωνοί Riverside δεν είναι άλλη μια μπάντα. Είναι Η μπάντα που λάτρεψα από την αρχή τους. Η μπάντα που σαν ευχή και κατάρα θα με τραβάει από την καρδιά μια ζωή.

"Εξαφανίζονται μόνο αυτοί που έχουν κάπου να πάνε" διάβασα κάποτε σε ένα βιβλίο του Carlos Ruiz Zafón. Πόσο δίκιο έχει. Από τότε έπαψα να αναρωτιέμαι που πηγαίνει όταν χάνετε ο πολυτάλαντος Άγγλος μουσικός Rhys Marsh που ζει στη Νορβηγία. Στη μουσική του.

Μαζί... το χάος, οι φωνές, οι ψίθυροι, ο έρωτας. Οι πολύτιμες στιγμές που συμβαίνουν μέσα στη μέρα, τα λάθη, τα μυστήρια της ζωής. Το πολύ και το καθόλου, το όνειρο και η πραγματικότητα, το άπειρο και το τίποτα, το σκοτάδι και το φως. Η καταστροφή.

Εκεί που η πρόοδος συναντά την τέχνη.

 “ Άπληστο χέρι ανθρώπινο. Σ’ ότι κοντά ζυγώνει. Το καταστρέφει απ’ τα ριζά Και δε ξαναφυτρώνει”...

Πύραυλος αέρος – αέρος που εκτοξεύεται από την Ουγγαρία. Σίγουρος στόχος στη δισκοθήκη!