Ένας μοναχικός δρόμος προς την άνοδο, την κορύφωση και από…
Η τρίτη φάση μιας μπάντας, που αν δεν υπήρχε, η…
STANDING PROUD FOREVER - Συναυλία-Αφιέρωμα: ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΘΑΣ & SOCRATES Drank…
Και να που η 12η και τελευταία μέρα του Release…
Ένα Rockwave (όχι) σαν τα παλιά Από τον Κώστα Φαρόπουλο
Και να που έφτασε η ενδέκατη μέρα του Release 2022.…
Πήγα σε συναυλία που δεν είχε καπνογόνα και θάλασσες από…
Η κατ' ιδίαν συνέντευξη μου με τον Pär Sundström στα…
...Που δυστυχώς κατέντησε απρόσμενα διεκπαιρεωτικό... Ανταποκρίνεται απογοητευμένος ο Πάνος Φαρόπουλος
Τους Alestorm, τους είχα δει πρώτη φορά πριν μερικά χρόνια…
"Vital Path" ονομάζεται το νέο μουσικό project του Πάνου Παπαπέτρου…
Πολλοί περίμεναν με αγωνία την εμφάνιση των Scorpions με τον…
Οι «Φλόγες» παραμένουν άσβεστεςΑναζοπυρώνει ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
Athens Release Festival: Από τα πιο καυτά festival της Αθήνας,…
Η τρίτη φάση μιας μπάντας, που αν δεν υπήρχε, η μουσική δε θα ήταν σήμερα η ίδια
Κλίνει το γόνυ ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
Οι «Φλόγες» παραμένουν άσβεστες
Αναζοπυρώνει ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
The Smith Family
Ανταποκρίνεται ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
Αλήθεια, πόσο απέχει το Ηρώδειο από τη Δρέσδη;
Ανταποκρίνεται ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
Μερικές φορές είναι, εκτός από χρήσιμο, ωραίο να κοιτάς πίσω. Μόνο που για να κρίνεις σωστά κάποιες καταστάσεις, πρέπει να ανακαλείς από τη μνήμη σου τις συνθήκες που επικρατούσαν τότε. Τότε, που αυτό που ζεις τώρα ήταν το άγνωστο μέλλον. Αλήθεια, μπορούσε κανείς να φανταστεί όταν κυκλοφορούσε το θρυλικό “Horses” ή, έστω, όταν αγόραζε το “Easter” και το έβαζε ξανά και ξανά στο πικάπ, ότι θα μπορούσε να δει την Patricia Lee Smith να παίζει ζωντανά στο Ηρώδειο σαρανταδύο χρόνια αργότερα; Νομίζω πως δε χρειάζεται να απαντήσω.
Διαδίδει ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
“In Praise οf Dreams”. Σας ακούγεται κάπως υπερβολικό; Σίγουρα όχι, αν έχετε ακούσει τη jazz του Jan Garbarek, που έχει αφομοιωμένες μεν, πλην όμως σαφώς διακριτές, τις κλασικές και παραδοσιακές μουσικές επιρροές που ανέκαθεν τον γοήτευαν.
Τηλε-μεταφέρει ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
To prog or not to prog?
Στο ρόλο του hitter ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
Ο καλός μου φίλος, ο Βαγγέλης
Θυμάται (και αγαπά) ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
Το λέει και ο τίτλος: Μια καλύτερη ζωή. Και η μουσική των Biff Bang Pow!, όπως και των λοιπών συγγενών συγκροτημάτων του Alan McGee, ιδιοκτήτη της Creation Records που ο ίδιος ίδρυσε παίρνοντας τραπεζικό δάνειο χιλίων λιρών, έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το επίπεδο που έφτασε η ανεξάρτητη rock Βρετανική μουσική κατά τα 80s. Γιατί; Μα, φυσικά, επειδή ήταν πότε περισσότερο και πότε λιγότερο διακριτικά ποτισμένη με τη δημιουργική indie μελαγχολία της εποχής, αλλά και το psychedelic και το garage rock των 60s. Άλλωστε, μη ξεχνάμε ότι το όνομα των Biff Bang Pow! είναι τίτλος τραγουδιού της λατρεμένης του Alan μπάντας, των The Creation, από τους οποίους επίσης βαφτίστηκε η δισκογραφική του εταιρεία. Πείτε τους άφοβα neo-psychedelicists. Δε θα παρεξηγηθούν με τίποτα!
Εξιστορεί τα ραντεβού του με τη Miss California ο Τάκης Κρεμμυδιώτης
Η αυτού εξοχότης ο κος Bardens
Υποκλίνεται ο Τάκης Κρεμμυδιώτης