Να ξεκαθαρίσουμε κάτι… Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που όταν ακούνε τη φράση «rock συγκρότημα», το πρώτο πράγμα που σκέφτονται είναι μία ομάδα ανθρώπων που γράφουν και παίζουν μαζί μουσική. Απόλυτα κατανοητό. Όμως η συγκεκριμένη φράση σημαίνει πολλά περισσότερα. Σημαίνει οικογένεια! Σημαίνει συμμορία! Ο όρος συγκρότημα αποκτά την πραγματική του υπόσταση όταν οι άνθρωποι που το αποτελούν παρά τα σκαμπανεβάσματα και τα χτυπήματα της μοίρας, καταφέρνουν να χορέψουν στο φτερό του καρχαρία και να πραγματοποιήσουν το ανέφικτο.

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

Όταν από την παιδική σου ηλικία κατασκευάζεις μόνος σου μουσικά όργανα και στα 14 σου εγκαταλείπεις το σχολείο προκειμένου να ασχοληθείς με το τραγούδι συναντώντας τη σθεναρή αντίδραση των γονιών σου οι οποίοι επιθυμούσαν να γίνεις λογιστής, δύο συμπεράσματα προκύπτουν… Πρώτον, το λέει η ψυχούλα σου και δεύτερον, είσαι αποφασισμένος να αγγίξεις το όνειρο! Ο μορφονιός όμως με την ξανθιά πλούσια χαίτη δεν άγγιξε απλά το όνειρο, αλλά έχοντας ως όχημα ένα μολυβένιο αερόστατο, έφτασε ως τα ουράνια και άγγιξε τα αστέρια!

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πως θα ήταν ο κόσμος της σκληρής μουσικής αν αφαιρούσες από την ερμηνεία των τραγουδιστών τις υψίφωνες μελωδικές γραμμές και τον χωρίς ενδοιασμό πειραματισμό της φωνής στα άκρα; Τι θα έμενε; Συμβατικές ερμηνείες χωρίς δυναμισμό και το κυριότερο; Η λέξη ανατριχίλα θα απουσίαζε από το δικό μας λεξιλόγιο και από τα δικά μας ‘’χωράφια’’.

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

To ημερολόγιο που κρέμεται στον ξεφτισμένο τοίχο γράφει 1968. Βρίσκεσαι στο Birmingham της Αγγλίας και ένα ανήσυχο ρεμάλι με το παρατσούκλι Ozzy ψάχνει μπασίστα για το νέο του συγκρότημα που ονομαζόταν Polka Tulk Blues Band. Aμέσως προτείνει την θέση σε κάποιο κολλητάρι του ο οποίος ήταν γνωστός με το παρατσούκλι ‘’Geezer’’ (σ.σ.: το οποίο σημαίνει μάγκας ή αλάνι στη γλώσσα του δρόμου).

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

Στις 16 Ιουλίου του 2012 ημέρα Δευτέρα η rock μουσική έχασε τον μεγαλύτερο της Άρχοντα. Έφυγε εκείνος που «βρώμισε» τα ευυπόληπτα πλήκτρα μια για πάντα, μα συγχρόνως «καθάρισε» την μουσική μας υπόληψη όσο κανένας άλλος. Έφυγε ο μεγαλύτερος Μαέστρος που γνώρισε ποτέ ο κόσμος της σκληρής μουσικής. Ήταν αυτός που πάτησε πόδι ενάντια σε όσους αντιμετώπιζαν έως τότε το rock ‘n’ roll ως παιδική αρρώστια! Εξαιτίας του οι πληκτράδες έπαψαν να θεωρούνται αφανείς ήρωες και ήρθαν στην πρώτη γραμμή μια για πάντα. Στις 16 Ιουλίου του 2012 η αναθεματισμένη αρρώστια χαμογέλασε μέσα στην κλινική ‘’London’’ νομίζοντας ότι ‘’κέρδισε’’. Κούνια που την κούναγε. Μάλλον δεν ήξερε με ποιόν τα έβαλε. Σήμερα θα της θυμίσουμε ότι οι Άρχοντες είναι αήττητοι και δεν φεύγουν ποτέ. Ειδικά με τέτοιο έργο είναι αδύνατον να μην περάσουν στην αθανασία!

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

Όσοι δηλώνουμε οπαδοί και υπηρέτες του σκληρού ήχου και κατ’ επέκταση της μουσικής γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι πέρα απ’ το να ακούμε μουσική, μία από τις αγαπημένες μας συνήθειες είναι να μιλάμε για μουσική. Να πλέκουμε το εγκώμιο στα αγαπημένα μας συγκροτήματα και στους μουσικούς που λατρεύουμε. Να αναλύουμε ακόμα και τα τεταρτημόρια στους δίσκους και τα live που μας έχουν στιγματίσει. Να μοιραζόμαστε εμπειρίες και μέσα από τις διαφωνίες μας να αναθεωρούμε κάποιες απόψεις και να εξελισσόμαστε τόσο σαν ακροατές όσο και σαν άνθρωποι.

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

To ημερολόγιο δείχνει 1981
Η περιοδεία για το ‘’Αnimal Magnetism’’ έχει τελειώσει και οι Scorpions έχοντας κατακτήσει ήδη Ευρώπη και Ιαπωνία, ήταν ζήτημα χρόνου να κατακτήσουν και την Αμερική. Η μπάντα μετά από λίγες μέρες ξεκούρασης γέμισε μπαταρίες και μπήκε για πολλοστή φορά στο studio προκειμένου να ηχογραφήσει το ‘’Blackout’’. Κάτι αναπάντεχο όμως τινάζει τα πάντα στον αέρα…

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

Στη μουσική που λατρεύουμε υπάρχουν άνθρωποι που έγραψαν διαχρονικά τραγούδια και σπουδαίους δίσκους.
Υπάρχουν μουσικοί βιρτουόζοι.
Υπάρχουν αλάνια που άφησαν εποχή εξαιτίας του απελευθερωμένου και χωρίς στεγανά τρόπου ζωής τους.
Υπάρχουν παράξενοι μουσικοί που τους θυμόμαστε εξαιτίας της ιδιορρυθμίας τους.
Υπάρχουν σπουδαίοι τραγουδιστές-ερμηνευτές που έγραψαν προφητικούς και πάντα επίκαιρους στίχους.
Υπάρχουν καλλιτέχνες που δημιούργησαν καινούρια μουσικά ιδιώματα.
Και υπάρχει και ένας άνθρωπος ο οποίος μας απέδειξε ότι για να γράψεις ιστορία και να αποτελέσεις ‘’σημαία’’ της μουσικής που πρεσβεύεις, δεν θες και πολλά πράγματα. Χρειάζεται μόνο μια κιθάρα, ένας ενισχυτής, μία κλίμακα, τέσσερα ακόρντα, και μία σχολική στολή! Με την απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια να γουστάρεις τα ‘’blues’’ και να ζεις το κάθε σου live σαν να είναι το τελευταίο.  Εσύ που αυτή τη στιγμή όπως κι εγώ είσαι φυλακισμένος στο σπίτι σου εξαιτίας του κορωναϊού και διαβάζεις αυτό το κείμενο, πρώτον: σήκω απ’ την καρέκλα και υποκλίσου ή πέσε στα γόνατα και προσκύνα! Δεύτερον: άνοιξε να καταπιείς μια μπύρα! Γιατί;;;
Γιατί σήμερα έχει γενέθλια ο Angus Young!

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

Εάν ρωτήσεις τον James Hetfield ποιό είναι το αγαπημένο του album, μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου θα πάρεις την απάντηση ‘’Toys in the Attic’’. Εάν ρωτήσεις τον Slash ποιό είναι το αγαπημένο του συγκρότημα, θα τον ακούσεις μονομιάς να ξεστομίζει χαμογελώντας την φράση Αerosmith. Eάν καίγεσαι να μάθεις ποιανού το lifestyle θέλησε να αντιγράψει ο Νikki Sixx κοντεύοντας να δει τα ραδίκια ανάποδα, την απάντηση θα την βρεις στο όνομα Steven Tallarico!

Τιμά ο Παναγιώτης Πατσάης

Η τελευταία φορά που η κάθαρση της κατατονικής μελαγχολίας έλαβε χώρα στα μέρη μας ήταν τον Φεβρουάριο του 2013, οπότε η προσμονή για την επανάληψη της ψυχοθεραπευτικής της λειτουργίας ήταν ήδη τεράστια. Θεραπευτικές ιδιότητες όμως δεν έχει μόνο το σκοτεινό progressive των Σουηδών αλλά και το μελωδικό doom/death των δικών μας ΟnThorns I Lay, οι οποίοι θα τολμούσα να πω ότι με την απουσία τους για αρκετά χρόνια μας έλειψαν πολύ!

Ανταπόκριση του Παναγιώτη Πατσάη