Κάποιοι λένε ότι στη μουσική δεν έχει σημασία η εικόνα, αλλά μόνο ο ήχος. Ουσιαστικά δε θα διαφωνήσω μαζί τους, αλλά παράλληλα δε μπορώ να μη δεχτώ ότι έχει διαχρονικά αποδειχτεί πως και αυτή παίζει το ρόλο της και μάλιστα κατεξοχήν στις πιο mainstream εκδοχές της.
Παρουσιάζει ο Κρεμμυδιώτης Τάκης
Βουτηγμένοι στο προπατορικό doom αμάρτημα.
Γράφει η Ελένη Λιβεράκου Eriksson
"I Think I’ll Write a Review…”
Συντάκτης: Κρεμμυδιώτης Τάκης
"I Had Too Much to Dream (Last Night)". Last Decades, θα έλεγα καλύτερα…
«Τα Ηλεκτρικά Δαμάσκηνα». Τι άσχετο, θα έλεγε κάποιος… άσχετος. Γιατί, αν ήταν έστω και ελάχιστα σχετικός ζώντας στη δεκαετία του ’60, θα είχε εύκολα αντιληφθεί ότι απλά δε γινόταν να βρεθεί πιο εκφραστικό για τη μουσική τους όνομα. Και ένα όνομα σαν κι αυτό, όχι μόνο δεν περνούσε με τίποτα απαρατήρητο, αλλά συνδέθηκε άρρηκτα με τους πρεσβευτές του 60s psychedelic rock της νότιας California.
Περιγράφει ο Κρεμμυδιώτης Τάκης
