Ακριβώς αυτό!
Θα μπορούσε να είναι από μόνο του το γεγονός της ύπαρξης των PARADISE και η πολυαναμενόμενη κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ τους ένας Παράδεισος για τους απανταχού φίλους, οπαδούς, εραστές της φωνής του Sivert, ακόλουθους και των 4 μελών ή ότι άλλο.
Πριν μπω στο θέμα αξίζει να ρίξεις μια ματιά στο live report: “PARADISE / JOHN J PRESLEY – “Music and Frieden” - Berlin / Germany – 22 Απριλίου 2017” που υπάρχει ήδη στο site μας για να καταλάβεις με κάποιες λεπτομέρειες αυτά που θα ακούσεις από τους PARADISE.
Ιδιαίτερες συστάσεις δεν χρειάζονται πιστεύω τα μέλη της μπάντας. Αναφορικά όμως θα πω πως το σχήμα γεννήθηκε στο Oslo από μια τυχαία συνάντηση και επαφή μεταξύ τους ήταν άμεση.
Η μουσική τους κατεύθυνση αντιδραστική. Χτυπά κατευθείαν στον έναν και μοναδικό στόχο για αυτούς. Στον κορεσμό που έχει επέλθει από τα social media και η ψηφιακή εμμονή στον σύγχρονο κόσμο. Τραγούδια που γράφτηκαν -όπως ήδη έχω αναφερθεί- δυνατά, με θυμό και αντίδραση, με ευαισθησία και αγάπη. Όλα εκείνα που αφυπνίζουν το βαλτωμένο “τώρα” του πλανήτη.
Σ' αυτό το “τώρα” που πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή.
H επίσημη κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ θα γίνει (αδιευκρίνιστα) το 2018.
Τι περιμένουμε όμως τώρα?
Το πρώτο single “Goodbye 21st Century” που βγαίνει στις 29 Σεπτέμβρη και το “Yellow” ΕΡ στις 27 Οκτώβρη.
Στο “Yellow” θα ακούσουμε 4 κομμάτια που είναι τα: “Humiliation” - “Goodbye 21st Century” – “Headwound” – “Crying”.
Θα μπορούσε να πει κάποιος πως είναι μια πολύ έξυπνη κίνηση για να μπορέσει ο ακροατής να έρθει σε επαφή με τα πρώτα δείγματα και συνεπώς να καταγραφούν οι όποιες αντιδράσεις.
Και τα 4 κομμάτια είναι τελείως διαφορετικά μεταξύ τους.
Εντάξει. Το ότι ο Mr Høyem βρίσκεται εδώ, αυτομάτως ακυρώνει την κάθε υποψία και μαντεψιά.
Τα έχεις όλα στο νου σου. Κατά 95% ξέρεις τι θα ακούσεις αφού είσαι ένας από κείνους που έχεις κολλήσει χρόοοοονια τώρα με ότι έχει κάνει. Και οι υπόλοιποι όμως, ε, καιρός πια να τον μάθετε.
Το “Humiliation” απλώνεται στις παλιές καλές του εποχές σε Altenative Rock mid tempo ρυθμούς.
Με το “Goodbye 21st Century” σε πιο up tempo Βρετανικής μαεστρίας, με την Simone να ακούγεται και στα φωνητικά για λίγο όπως και σε κάποια άλλα σημεία να βγάζει μικρές αναρχικές κραυγούλες.
Το “Headwound” το άκουσα και στο live τους στο Βερολίνο. Μπορώ να πω πως με φρίκαρε λιγάκι. Βιομηχανικοί ήχοι, παραμορφώσεις, και παράνοια που όλα αυτά καταλήγουν σε ένα screaming κλείσιμο. Έτσι ο τίτλος του κομματιού παίρνει σάρκα και οστά!
Αυτό όμως που θα σε “διαλύσει” είναι το τελευταίο κομμάτι με τίτλο “Crying”. Η πιο καταστρεπτική μπαλάντα των τελευταίων (τουλάχιστον) 5 χρόνων. Αχ, ο άτιμος ο Høyem. Ξέρει πολύ καλά πως να το βγάλει όλο αυτό το δράμα προς τα έξω. Μάλλον είναι στο DNA του. Είναι ακριβώς αυτό που όλοι εμείς -οι κάποιοι τέλος πάντων- τον ακούμε και τον βλέπουμε αποσβολωμένοι τα τελευταία 20 χρόνια.
(Ήταν και αυτός ο Κοκκινόπουλος τότε με την “10η Εντολή” και τον “Κόκκινο Κύκλο” που έστειλαν το μουσικό αυτό ιδίωμα στο υπερπέραν. Και ναι, ο ίδιος έκανε τις επιλογές των κομματιών.)
Δεν θα μπορέσω όμως να μη σταθώ στο εκπληκτικό artwork του Αμερικάνου Malcolm T. Liepke.
Η γυναικεία άκρως αισθησιακή, εκρηκτική, δραματική παρουσία σε ένα άπιαστο μεγαλείο.
Ο Liepke έχει ένα ταλέντο απίστευτο στα πορτραίτα γενικώς. Το γυναικείο όμως θέμα του είναι εξωφρενικά μοναδικό και άπιστο. Τα έργα του είναι πολύ χαρακτηριστικά.
Το ΕΡ των PARADISE, “Yello” βγαίνει. Μην το χάσετε. Θα σας δώσει μια μικρή δόση για αυτό που έρχεται.
Οι PARADISE βγαίνουν πάλι στους δρόμους και αυτή τη φορά πιο πολύ.
Και φυσικά η Ελλάδα είναι στο πρόγραμμα τους μέσα. Πάτρα (24 Νοεμβρίου), Αθήνα (25 Νοεμβρίου) και Θεσσαλονίκη (26 Νοεμβρίου).
Οι PARADISE ροκάρουν αληθινά!
Αυτά προς το παρόν και καλό Φθινόπωρο.
-Paradise is exactly like where you are right now... only much, much better.
Laurie Anderson
https://www.facebook.com/ParadiseBandUK/
