Όταν ακούς όμορφες κιθαριστικές μελωδίες με το μπάσιμο από μια μπάντα που χαρακτηρίζεται Southern Metal / Doom / Sludge πιστεύεις πως πρέπει να τους εμπιστευτείς για το ... “τι μέλλει γενέσθαι”?
Και βέβαια ΟΧΙ καλέ μου φίλε. Το “The Threshold” μπορεί να σε γλύκανε όμορφα και μελωδικά για 2 λεπτάκια στο ξεκίνημα του αλλά το “Shepherd And The Raven” που ακολουθεί θα σε ταράξει για τα καλά. Πολύ – πολύ ωραία φωνητικά λέμε του Shawn Tucker και παίζει και κιθάρα και μπάσο ενίοτε...
Ριφάρες παλιάς καλής κοπής και δυνατό drumming.
Ο Jason Ogle κιθάρα, μπάσο και φωνητικά όπου χρειαστεί. Στο ντάπα – ντούπα ο Kelly Davis.
Η τριάδα μας έρχεται από την Louisiana / USA, το 2013 στήθηκε και τώρα είπαν (επιτέλους) να βγάλουν και το πρώτο τους άλμπουμ.

Η μουσικές που θα ακούσεις εδώ μέσα δεν είναι πολύπλοκες. Είναι απλές, καθαρές, όπως το κλασσικό βαρύ Heavy Metal συνδυασμένο με δυναμικές από το παραδοσιακό metal συν κάποια folk στοιχεία εδώ και εκεί.
Έτσι για να ευχαριστιόμαστε.
(Αλήθεια με τους THIN LIZZY κοιμόσασταν στα ίδια κρεβάτια ρε παιδιά? Ωραίο feeling μου άφησε το “Shepherd And The Raven”)
Το “Robes Of Grey” με βρίσκει να τους θαυμάζω ακόμα πιο πολύ. Πολύ όμορφο κομμάτι περίπου στο ίδιο tempo αλλά κάπου από τα μισά και κάτω αλλά ζουν οι δυναμικές του και το κάνει να ακούγεται λιγάκι Sabbath-ικό.
Ατέλειωτο doom riffing ακολουθεί και στα επόμενα “Cold Witch” και “Black Galleons”. Ο ήχος τους βγαίνει μοντέρνος αρκετά και φρέσκος παρότι ακολουθούν τα παλιά κλασσικά μονοπάτια της... “βαρύτητας”. 'Έξυπνες ιδέες ταχτοποιούνται όμορφα μέσα στα κομμάτια σε σημεία να μην γίνουν κουραστικά.
(Riffs από TROUBLE και WHILE HEAVEN WEPT με άγγιξαν και δεν θα πω ψέματα).
Τα “Priestess Pt.1” και “Pt.2” αποτελούν ένα πολύ όμορφο και ολιγόλεπτο μουσικό διάλειμμα από το κοπάνημα που σου προσφέρουν απλόχερα σε όλο το άλμπουμ.
Βασισμένα σε κιθάρα και φωνητικά δημιουργούν όμορφες ατμόσφαιρες.
(Αχ, αυτή η φωνή του Shawn Tucker...)

Βασικά θα ήθελα να τους δω και live. Με προδιαθέτουν. Έχουν μοιραστεί και σκηνές μαζί με τους sludge metal pioneers CROWBAR, και τους thrash metal-ερς ANTHRAX. Καθόλου άσχημα εεε?
Ακούγοντας το “Silent King” άφησα το πληκτρολόγιο, δυνάμωσα τον ήχο και απόλαυσα.
Ο “Βασιλιάς” μπορεί να είναι ήσυχος. Μην επαναπαύεσαι όμως. Εκπληκτική σύνθεση.
Στα κομμάτια που ακολουθούν έχουμε μελωδίες και αγριότητα, απλότητα και ισορροπία. ”Elders” και “Electric Age” με πιο βαρύ και γρήγορο tempo να συνεχίζουν.
Κλωτσιά στα πισινά με το bass-ιμο του τελευταίου κομματιού. Εντάξει είναι πολύ καλοί παίχτες σε όλα τα επίπεδα. Μέχρι και οι λίγες παραμορφώσεις που υπάρχουν μέσα είναι με ταλέντο ταχτοποιημένες. Περίφημα!
Mix και master από τον Christopher “Zeuss” Harris (QUEENSRYCHE, CROWBAR, ROB ZOMBIE).

Το “Sleep Of The Silent King” μη σου περάσει απαρατήρητο. Είναι ένα concept album που μπορεί μέσω της θεματολογίας του να στέλνει τους ρυθμούς, τις ταχύτητες και τις μελωδίες εκεί που θέλει. Ένα μυθολογικό ταξίδι μέσα από τα όρια του χρόνου και της συνείδησης, μέσα στην καρδιά του σκότους και της Θεότητας, που μέσω του θανάτου και της λύτρωσης φτάνει τελικά στο αδυσώπητο κενό.
(Είπα για την φωνάρα του Tucker εεε?)
Νομίζω πως πολύ περισσότεροι από τους φίλους του είδους μπορεί να τους εκτιμήσουν δεόντως.
Ξέρεις τώρα, αν .. BLACK SABBATH, CORROSION OF CONFORMITY, THE SWORD εεε τότε...Όρμαααααα.

https://youtu.be/bOl9zpOJdac

https://www.facebook.com/electricagela/