Η βραδιά ξεκίνησε με τους Blues Revenge να κατακτούν στην σκηνή. Η εισαγωγή τους με το “Funky Mama” έδειξε τον δρόμο που κυμάνθηκαν στο πρώτο μέρος της βραδιάς. Οι εντυπωσιακές «πλάτες» και τα σόλο (με πολλά κολπάκια) από τον αξιόλογο Νίκο Δαμουλιάνο στα πλήκτρα, μαζί με τους κιθαριστικούς αυτοσχεδιασμούς του καταξιωμένου Ανδρέα Γκομόζια, έδωσαν άλλη πνοή στα κλασικά μπλουζ, τα οποία αγαπήσαμε.

Επιπλέον, θα ήταν μεγάλο παράπτωμα αν παρέλειπα την συμβολή του εμβληματικού ντράμερ, Ζαφείρη Τσινάλη, που αποτέλεσε τον «καπετάνιο» όλου του σχήματος. Εκτός αυτού, βέβαια, απολαύσαμε τον συγκεκριμένο μουσικό και σε κάποια ωραία funky groovαρίσματα, αλλά και στο δεξιοτεχνικό σόλο που πραγματοποίησε, στο “Going Down Slow”, καθηλώνοντας όλο το κοινό.

Κι’ αφού πήραμε μια τζούρα, από το πρώτο μέρος της συναυλίας, και ύστερα φυσικά από το ολιγόλεπτο διάλλειμα που ακολούθησε, μπούκαραν στα τιμημένα σανίδια οι Blues Wire μαζί με τον Ντουνούσαρο, εκρηξιγενείς από τα αποδυτήρια! Ένα πράγμα θα πω, και θα καταλάβεις. Οι μάστορες τα σπάσαν όλα λέμε! Τα ρήμαξαν όλα, βρε αδερφέ.

Ειδικά η ντράμερ, Nίκη Γουρζουλίδου, μας πήρε τα αυτιά με τον δυναμισμό της.

Ο δε «Έλληνας, Stevie Ray Vaughan», Ντουνούσης, μας απέδειξε πως είναι ένας μουσικός παγκοσμίου κλάσης. Μα τι να πρωτοπιάσεις και τι να αφήσεις; Τα ‘Hard and Heavy Blues’ σολίδια ή την αντοχή του κατά την πάροδο της συναυλίας;

Μα δίπλα του έλαμπε φυσικά ο υπαίτιος τούτης της μοναδικής αρμάδας: ο βιρτουόζος κιθαρίστας και εκλεκτός ερμηνευτής Ηλίας Ζάικος!

Η διασκευή του “Tobacco Road” ήταν απίστευτη. Οι καλύτερες στιγμές του κομματιού ήταν αναμφίβολα η φωνάρα του «γερόλυκου» σε πλήρη αρμονία με τα υπόλοιπα μουσικά όργανα, αλλά και τα παιχνιδάκια που πραγματοποίησε με την κιθάρα, κάνοντας την κυριολεκτικά να κλαίει…

Στο θρυλικό “Locomotive Breath” των Jethro Tull το ξεκίνημα του Ζάικου ήταν για πολλοστή φορά θεαματικό. Αξιοσημείωτη υπήρξε όμως και η επικοινωνία των θεατών με τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη. Μα το πιο ωραίο με τους Wire ήταν ότι όσο περνά η ώρα, τόσο περισσότερο διασκεδάζεις!

Βέβαια, μας επιφύλαξαν και ορισμένες εκπλήξεις. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, εμφανίστηκαν επί σκηνής οι Μιχάλης Αρμάγος, Μπάμπης Σιδηρόπουλος και Τάκης Τσαμουρόπουλος, τζαμάροντας με το συγκρότημα.

Όσο για τον επίλογο τούτης της χορταστικότατης βραδιάς, υπήρξε αν όχι σχεδόν αναμενόμενος, το ελάχιστο πολυπόθητος, με τα δυο σχήματα της αφίσας να συνυπάρχουν επί σκηνής συμπαρασύροντας το κατάμεστο Κύτταρο σε μια εκστατική συμμετοχή, σαν κι αυτές που ανέκαθεν προσφέρει τούτο το (σε πανευρωπαϊκό επίπεδο!) καταξιωμένο σχήμα.

Φωτογραφίες: Λεωνίδας Χρονόπουλος