Μέσα από τον ιμπρεσιονιστικό υπέροχο πίνακα τού Αργεντίνου Pablo Solar (Viña), τα δικά μας παιδιά, οι CICCADA απλώνουν σήμερα στο τραπέζι μας όλα αυτά που για χρόνια φρόντιζαν και καλλιεργούσαν.
Κόποι χρόνων που ρόζιασαν τα χέρια τους στις πρόβες και στο “πάμε παιδιά πάλι, δεν είναι ακόμα αρκετό”. Κόποι που ξεπέρασαν τα χρονικά όρια μιας συνάντησης, μιας ηχογράφησης, μιας τελειότητας.
Τρίτο άλμπουμ σήμερα με τίτλο "Harvest" . Σε μια εποχή που δείχνει να έχει βυθίσει για τα καλά την διάθεση τού κόσμου, τα παιδιά αυτά από την Αθήνα, βγάζουν από αυτό το λασπωμένο χώμα καρπούς ώριμους. Η βρετανική δισκογραφική εταιρία Bad Elephant Music ανοίγει τις πόρτες τις στους CICCADA, και το επταμελές σχήμα με τη σειρά του, έρχεται να εντυπωσιάσει όχι μόνο την ελληνική προοδευτική σκηνή αλλά και ακόμα παραπέρα.
Μια πολλή ενδιαφέρουσα συνέντευξη (και αποκλειστική φωτογράφιση) παραχωρήθηκε στον Χρήστο Κισατζεκιάν για το “Άβαλον Των Τεχνών”, που αξίζει να σκαλίσετε. Για την αρχή τους, τις ιδέες τους, τα μελλοντικά τους σχέδια, όπως επίσης ξεδιπλώνουν τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τις επιρροές τους. Από τους γνωστούς και πολυαναφερόμενους, Jethro Tull, Gentle Giant, μέχρι τους Gryphon και τους Van Der Graaf Generator. Και σίγουρα η αναφορά είναι ενδεικτική, γιατί πόσες ακόμα μικρές ή μεγάλες επιρροές κρύβονται πίσω από το εκπληκτικό (τολμώ να γράψω) "Harvest", να μην μάθουμε και ποτέ. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου μεταξύ των μουσικών γνώσεων του σχήματος, των αναγνωστών / ακροατών και της μεγαλοπρεπούς δεκαετίας τού ΄70, που αν μη τι άλλο έδωσε (και ακόμα δίνει) καρπούς από μια ουσιαστική, πρωτοφανή και μοναδική μουσική επανάσταση. Και δεν στέκουν μόνο εκεί. Μουσικές θύμησες ακόμα από πιο πίσω έρχονται. Από τον Μεσαίωνα μέχρι και την Αναγέννηση, και όλες αυτές οι διαδρομές σε έναν πολυμορφικό μουσικό χορό.
(Φωτογραφία: Χρήστος Κισατζεκιάν)
Βέβαια ακούγοντας το άλμπουμ ξανά και ξανά (δεν μπορείς να το ακούσεις μόνο μια φορά!) και όλων μου των χρόνων οι μουσικές διαδρομές με έστειλαν πίσω στα μαγευτικά φωνητικά τής Joni Mitchell και εκείνα τής (μεγάλης μου αδυναμίας) Sandy Denny (Fairport Convention – Strawbs). Γιατί για τέτοια αιθέρια γυναικεία φωνητικά μιλάμε κι εδώ. Μουσικές που με οδήγησαν επίσης στους Pentangle και στην Jacqui McShee, κάπου στο σήμερα στους Φιλανδούς Onségen Ensemble με τους πνευστούς jazzie πειραματισμούς τους και στους Βρετανούς Edensong. Οπότε δεν είναι και καθόλου δύσκολο να καταλάβετε γιατί οι CICCADA έγιναν μια από τις αδυναμίες μου.
Οι γνώσεις και οι σπουδές όλων των μελών τής μπάντας σού εξακριβώνουν την πραγματικότητα τους. Κλασσική μουσική παιδεία, ωδεία και μουσική δωματίου. Ο χρόνος τους απλώθηκε με τον καιρό σε πολλά είδη μουσικής (είναι φανερό και στα 6 κομμάτια τού "Harvest"). Με γνώμονα τα folk, progressive folk και progressive rock στυλ, διαμορφώνουν το όλο ακουστικό σύνολο με κάτι παραπάνω από αυτά.
Δημιουργούν παίζοντας ή και το αντίθετο. Τολμούν να ξεπεράσουν τούς “όρους” με αποτέλεσμα να χαράξουν στο τέλος έναν δικό τους αναγνωριστικό ήχο, και η αλήθεια είναι πως δεν παίζουν πολλοί σαν κι αυτούς, στον Ελλαδικό χώρο τουλάχιστον.
(Φωτογραφία: Χρήστος Κισατζεκιάν)
Μια πληθώρα μουσικών οργάνων σπέρνει στη κυριολεξία ήχους και αρμονίες άλλων εποχών μέχρι και σήμερα. Ακολουθούν τα παλιά μονοπάτια με καινούργια παπούτσια. Φρέσκες μελωδίες και στίχοι με όμορφα νοήματα δίνουν στη μουσική τους μια μοναδική διάσταση. Από την παράδοση στην jazz και από την κλασσική στη rock.
Κοιτώντας στο line up και βλέποντας όλα τα μουσικά όργανα που έχουν στολίσει το "Harvest", μόνο αδιάφορο δεν μπορούν να σε αφήσουν.
Αυτήκοος μάρτυρας ενός υπέροχου εκλεκτικού και αρτίστικου δίσκου έγινα. Οι λεπτομέρειες τύπου, τι παίζουν, πως τραγουδούν κτλ ανήκουν σε άλλα σχήματα και σε άλλες στιγμές. Εδώ ακούμε την τέχνη στην πιο επουσιώδη μορφή της.
Άλλωστε η ευκαιρία να ακούσεις το άλμπουμ ολόκληρο και να ζήσεις όμορφες μουσικές στιγμές κι εσύ, σου δίνεται απλόχερα και από το YouTube αλλά και από τη σελίδα τους στο bandcamp που υπάρχει ολόκληρο πια.
Από την καλλιέργεια μέχρι και την συγκομιδή τελικά πήγε πολύ καλά η χρονιά. Εύγε!
CICCADA Facebook
Τρίτο άλμπουμ σήμερα με τίτλο "Harvest" . Σε μια εποχή που δείχνει να έχει βυθίσει για τα καλά την διάθεση τού κόσμου, τα παιδιά αυτά από την Αθήνα, βγάζουν από αυτό το λασπωμένο χώμα καρπούς ώριμους. Η βρετανική δισκογραφική εταιρία Bad Elephant Music ανοίγει τις πόρτες τις στους CICCADA, και το επταμελές σχήμα με τη σειρά του, έρχεται να εντυπωσιάσει όχι μόνο την ελληνική προοδευτική σκηνή αλλά και ακόμα παραπέρα.
Μια πολλή ενδιαφέρουσα συνέντευξη (και αποκλειστική φωτογράφιση) παραχωρήθηκε στον Χρήστο Κισατζεκιάν για το “Άβαλον Των Τεχνών”, που αξίζει να σκαλίσετε. Για την αρχή τους, τις ιδέες τους, τα μελλοντικά τους σχέδια, όπως επίσης ξεδιπλώνουν τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τις επιρροές τους. Από τους γνωστούς και πολυαναφερόμενους, Jethro Tull, Gentle Giant, μέχρι τους Gryphon και τους Van Der Graaf Generator. Και σίγουρα η αναφορά είναι ενδεικτική, γιατί πόσες ακόμα μικρές ή μεγάλες επιρροές κρύβονται πίσω από το εκπληκτικό (τολμώ να γράψω) "Harvest", να μην μάθουμε και ποτέ. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου μεταξύ των μουσικών γνώσεων του σχήματος, των αναγνωστών / ακροατών και της μεγαλοπρεπούς δεκαετίας τού ΄70, που αν μη τι άλλο έδωσε (και ακόμα δίνει) καρπούς από μια ουσιαστική, πρωτοφανή και μοναδική μουσική επανάσταση. Και δεν στέκουν μόνο εκεί. Μουσικές θύμησες ακόμα από πιο πίσω έρχονται. Από τον Μεσαίωνα μέχρι και την Αναγέννηση, και όλες αυτές οι διαδρομές σε έναν πολυμορφικό μουσικό χορό.
(Φωτογραφία: Χρήστος Κισατζεκιάν)
Βέβαια ακούγοντας το άλμπουμ ξανά και ξανά (δεν μπορείς να το ακούσεις μόνο μια φορά!) και όλων μου των χρόνων οι μουσικές διαδρομές με έστειλαν πίσω στα μαγευτικά φωνητικά τής Joni Mitchell και εκείνα τής (μεγάλης μου αδυναμίας) Sandy Denny (Fairport Convention – Strawbs). Γιατί για τέτοια αιθέρια γυναικεία φωνητικά μιλάμε κι εδώ. Μουσικές που με οδήγησαν επίσης στους Pentangle και στην Jacqui McShee, κάπου στο σήμερα στους Φιλανδούς Onségen Ensemble με τους πνευστούς jazzie πειραματισμούς τους και στους Βρετανούς Edensong. Οπότε δεν είναι και καθόλου δύσκολο να καταλάβετε γιατί οι CICCADA έγιναν μια από τις αδυναμίες μου.
Οι γνώσεις και οι σπουδές όλων των μελών τής μπάντας σού εξακριβώνουν την πραγματικότητα τους. Κλασσική μουσική παιδεία, ωδεία και μουσική δωματίου. Ο χρόνος τους απλώθηκε με τον καιρό σε πολλά είδη μουσικής (είναι φανερό και στα 6 κομμάτια τού "Harvest"). Με γνώμονα τα folk, progressive folk και progressive rock στυλ, διαμορφώνουν το όλο ακουστικό σύνολο με κάτι παραπάνω από αυτά.
Δημιουργούν παίζοντας ή και το αντίθετο. Τολμούν να ξεπεράσουν τούς “όρους” με αποτέλεσμα να χαράξουν στο τέλος έναν δικό τους αναγνωριστικό ήχο, και η αλήθεια είναι πως δεν παίζουν πολλοί σαν κι αυτούς, στον Ελλαδικό χώρο τουλάχιστον.
(Φωτογραφία: Χρήστος Κισατζεκιάν)
Μια πληθώρα μουσικών οργάνων σπέρνει στη κυριολεξία ήχους και αρμονίες άλλων εποχών μέχρι και σήμερα. Ακολουθούν τα παλιά μονοπάτια με καινούργια παπούτσια. Φρέσκες μελωδίες και στίχοι με όμορφα νοήματα δίνουν στη μουσική τους μια μοναδική διάσταση. Από την παράδοση στην jazz και από την κλασσική στη rock.
Κοιτώντας στο line up και βλέποντας όλα τα μουσικά όργανα που έχουν στολίσει το "Harvest", μόνο αδιάφορο δεν μπορούν να σε αφήσουν.
Αυτήκοος μάρτυρας ενός υπέροχου εκλεκτικού και αρτίστικου δίσκου έγινα. Οι λεπτομέρειες τύπου, τι παίζουν, πως τραγουδούν κτλ ανήκουν σε άλλα σχήματα και σε άλλες στιγμές. Εδώ ακούμε την τέχνη στην πιο επουσιώδη μορφή της.
Άλλωστε η ευκαιρία να ακούσεις το άλμπουμ ολόκληρο και να ζήσεις όμορφες μουσικές στιγμές κι εσύ, σου δίνεται απλόχερα και από το YouTube αλλά και από τη σελίδα τους στο bandcamp που υπάρχει ολόκληρο πια.
Από την καλλιέργεια μέχρι και την συγκομιδή τελικά πήγε πολύ καλά η χρονιά. Εύγε!
CICCADA Facebook
CICCADA Bandcamp
