Ο Ιάπωνας Isao Tomita στέκει περήφανα ανάμεσα στα κομβικά πρόσωπα της καθιέρωσης των συνθετητών, αφού μαζί με τους Ryuichi Sakamoto και το σχήμα των Yellow Magic Orchestra αποτέλεσαν τον αντίλογο της Ανατολής στους Δυτικούς πρωτεργάτες μας. Ιερά τέρατα όπως οι Wendy Carlos, Robert Moog, Keith Emerson, Βαγγέλης Παπαθανασίου, Manfred Mann, Jean Michel Jarre, Brian Eno, Klaus Shulze/Tangerine Dream, Krafwerk, πίστεψαν στη δύναμη αυτού του ηλεκτροδοτούμενου πολυεργαλείου ως μια πρόσθετη πηγή έμπνευσης και καλλιτεχνικής έκφρασης, αλλάζοντας συθέμελα τον ρου της σύγχρονης μουσικής!

Ο Isao συνέβαλε τα μάλα στην Επανάσταση του προγραμματισμού των ιδιαίτατων οργάνων. Το “Snowflakes are Dancing” (1974) θεωρείται δικαίως μνημειώδες, αφού εμπεριέχει θεμελιώδη δείγματα αναπαραγωγής & «αναπαράστασης» Συμφωνικής Ορχήστρας και κλασικών εγχόρδων μέσω συνθετητών, πρωτοποριακή χρήση του phaser & του flanger με σκοπό την δημιουργία ενός (τότε) πρωτόγνωρου εφέ «χώρου» και επιβλητικής στερεοφωνίας που προφήτευσε τη γέννηση του τετραφωνικού Dolby Surround. Όμως πάνω από όλα, ο Tomita προσέδωσε στα synthesizers την πολυπόθητη «πολυφωνία» που έως τότε εξέλειπε! Για να τα καταφέρει βέβαια, χρειάστηκε δεκατέσσερεις ολόκληρους μήνες σκληρής δουλειάς ως παραγωγός…

Ο 84χρονος μουσικοσυνθέτης άφησε την τελευταία του πνοή την Πέμπτη 5 Μαΐου στο νοσοκομείο Tokyo Metropolitan Hiroo μετά από καρδιακή προσβολή. Η τραγική ειρωνεία είναι πως μόλις την Κυριακή είχε ανεβάσει στην επίσημη σελίδα του στο Facebook την εξής δήλωση για το επερχόμενο, νέο του musical “Dr. Coppelius”: «δεν γνωρίζω αν θα τα καταφέρω να ολοκληρώσω το νέο μου έργο». Τον περασμένο Δεκέμβριο αντιστοίχως είχε δηλώσει δημοσίως «προτεραιότητά μου είναι να παραμείνω ζωντανός και υγιής, όμως, ακόμη κι αν εγώ πάθω κάτι, είναι επιθυμία μου να το ολοκληρώσουν άλλοι μετά τον θάνατό μου…»