Την βραδιά "άνοιξε" η καταπληκτική φωνή της Ηλιάνας Τσακιράκη (Enemy of Reality), η οποία με τη συνοδεία του Γιάννη Θερμου (The Silent Wedding) στα πλήκτρα, μας μάγεψε με την ερμηνεία της.

Στις επιλογές της βρήκαμε από τους Anathema και το "Parisienne Moonlight", αποσπάσματα από κινηματογραφικά soundtracks μέχρι και τραγούδια της ιδιαίτερης πατρίδας της (Πατρίδα) αλλά και από Μάνο Χατζηδάκη (Ο ταχυδρόμος πέθανε) μέχρι Judas Priest (Diamonds & Rust - Touch of Evil)...

Ο κόσμος υποδέχθηκε με θέρμη τα κεντρικά πρόσωπα της εκδήλωσης κατά τις 22:00, τον Dennis στην κιθάρα και τον Joey Bruers (Maiden UniteD) στο μπάσο, οι οποίοι συνοδεύονταν από τα υπόλοιπα μέλη των Silent Wedding, τον Μάριο Καραναστάση στα φωνητικά, τον Δημήτρη Κατσαρό στην άλλη κιθάρα, τον Ρένο Λιαλιούτη στα τύμπανα και τον Γιάννη Θέρμο στα πλήκτρα...

Το σχήμα ξεκίνησε με το ομώνυμο Iron Maiden σαν εισαγωγή και προχώρησε με το Strange World, ένα τραγούδι το οποίο ποτέ δεν μας έχουν προσφέρει live ακόμα και οι ίδιοι οι Maiden.

“Charlotte the Harlot”, “Remember Tomorrow” εξαιρετικό και “Prowler”, το οποίο τραγούδησε ο ίδιος ο Dennis. “Transylvania”, “Sanctuary”, “Phantom of the Opera” και εδώ κάπου ανεβαίνει στη σκηνή και η Ηλιάνα, όπου μαζί με τον Μάριο παρουσιάζουν την οπερατική - musical version του τραγουδιού, η οποία είχε πρωτοπαρουσιαστεί το 1986 στο Λονδίνο, στο West End...

Η συνέχεια έφερε τα “Running Free”, με το οποίο τελείωσε σαν παρουσίαση το πρώτο άλμπουμ και “Die with your Boots On” – “The Trooper” από την εποχή Dickinson...

Κάπου εκεί, ο Joey ευχαρίστησε όλους όσους γέμισαν το An club με την παρουσία τους αλλά και με την έντονη συμμετοχή τους στα τραγούδια, οι μουσικοί ανέβηκαν ξανά στην σκηνή του An club και ακολούθησε ο φυσιολογικός χαμός στο άκουσμα του “Alexander the Great”, το οποίο όπως είπε και ο Joey, ήταν το πρώτο τραγούδι που σκέφτηκε ότι θα έπρεπε να ειπωθεί στα live της Ελλάδας.

Η βραδιά έκλεισε με τα αριστουργηματικά “Children of the Damned” και “Wasted Years”!

Το έργο επιτελέστηκε, το συναίσθημα ξεχείλισε και η ικανοποίηση στα μάτια του κόσμου έμεινε έκδηλη. Ο ευγενικότατος Dennis ο οποίος και κατά την διάρκεια του live μας έφερε κοντά του με το χιούμορ του και την ευγένειά του αφού μας είπε πόσο πολύ θα ήθελε να βρεθεί και του χρόνου κοντά μας, πήρε θέση κάπου πιο 'κει και με στωικότητα υπέγραψε το υλικό που είχε μαζί του ο κόσμος. Φωτογραφήθηκε δε, με όποιον το επιθυμούσε...

Υ.γ.: Πόσο πιο όμορφη θα ήταν η βραδιά άραγε, εάν οι υπεύθυνοι στα φώτα και στον ήχο, έκαναν λίγο καλύτερα την δουλειά τους; Όσοι καθόμασταν στα δεξιά της σκηνής, δεν ακούγαμε καθόλου την αριστερή κιθάρα του Δημήτρη και φαντάζομαι το ίδιο θα έπαθαν και οι αντίστοιχοι αριστερά με την κιθάρα του Dennis...

Όσο για τα φώτα, ο φίλτατος Χρήστος αναρωτιόταν για πιο λόγο δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου η συστοιχία που βρίσκεται στο εμπρός μέρος της σκηνής, πέρα από τη στιγμή της γενέθλιας τούρτας, δυσχεραίνοντας αφάνταστα το έργο των φωτογράφων… Και τέλος, ο καλλιτέχνης που ανοίγει τη βραδιά, δεν αξίζει την ίδια υποστήριξη στον ήχο και στον φωτισμό που έχει και το κεντρικό πρόσωπο της βραδιάς;  

Concert photos copyright by Chris Kissadjekian