Παραδόξως, σήμερα θα σας θυμίσω ένα μέτριο έως αδιάφορο (!) album από ένα μεγάλο συγκρότημα. Το “Calling All Stations” που κυκλοφόρησαν το οι Genesis κι ευτυχώς ήταν το τελευταίο άλμπουμ τους. Αλλά να πάμε το χρόνο λίγο πίσω όταν o Phil Collins είχε διπλή καριέρα, τόσο με τους Genesis, όσο και με τη δική του - που ήταν θριαμβευτική.
Οι παράλληλες καριέρες δεν μπορούν πλέον να συνυπάρξουν και τον Μάρτιο του 1996 ο Collins ανακοινώνει στους συντρόφους του Tony Banks και Mike Rutherford ότι αποχωρεί από τους Genesis. Κι οι δύο τον κοίταξαν και του είπαν: «Η αλήθεια είναι ότι περιμέναμε να μας το πεις νωρίτερα» αναλογιζόμενοι την μεγάλη επιτυχία του στην προσωπική του καριέρα. Το τελευταίο album που ηχογράφησε ο Collins με τους Genesis ήταν το “We Can't Dance” (1991). Οι εναπομείναντες Banks και Rutherford θέλησαν να συνεχίσουν την πορεία των Genesis, μη αντιλαμβανόμενοι ότι το ταξίδι του συγκροτήματος είχε τελειώσει πολλά χρόνια πριν. Μετά από μια σειρά ακροάσεων κατέληξαν στον 29χρονο τότε, Σκοτσέζο Ray Wilson τραγουδιστή των Stilskin. Ο manager τους Tony Smith, ήταν αυτός που εντυπωσιάστηκε από τη φωνή του και τους τον πρότεινε.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ RAY WILSON
O Wilson ξεκίνησε την καριέρα του από τους Guaranteed Pure κυκλοφορώντας το album ‘Swing Your Bag” (1993) και το 1994 βρέθηκε στο Νο1 του βρετανικού chart με το τραγούδι "Inside"με τους Stiltskin. Το τραγούδι χρησιμοποιήθηκε στην βρετανική τηλεοπτική διαφήμιση της Levi’s.
Μετά την κυκλοφορία του “Calling All Stations” και την περιοδεία που ακολούθησε, οι Genesis διαλύθηκαν κι ο Wilson σχημάτισε τους Cut_κυκλοφορώντας το άλμπουμ “Millionairhead”. Ηχογράφησε δύο ακόμα άλμπουμ με τους Stilskin και το 2000 τον βρίσκουμε καλεσμένο των Scorpions (!) στο άλμπουμ τους “Moment of Glory” ερμηνεύοντας το "Big City Nights" με τη συνοδεία Συμφωνικής Ορχήστρας. Το 2013 ήταν καλεσμένος του πρώην κιθαρίστα των Genesis, Steve Hackett στο album “Genesis Revisited II” στο κομμάτι "The Carpet Crawlers". Τέλος, έχει κυκλοφορήσει 6 προσωπικά άλμπουμ με τελευταίο το “Makes Me Think of Home” (2016).
ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΤΟ "CALLING ALL STATIONS"
Τόσο η αποχώρηση του Collins όσο κι η πρόσληψη του άγνωστου Wilson βοήθησε το κοινό να αναπτερώσει το ενδιαφέρον του για το συγκρότημα. Το album όμως τα χάλασε όλα. Μετά από μια καριέρα 40 ετών, έναν εκπληκτικό τραγουδιστή (Peter Gabriel), τραγούδια αριστουργήματα όχι μόνο από μουσικής άποψης αλλά κι από στιχουργικής, μια μοναδική τραγουδιστική μετάλλαξη (από τον Gabriel στον Phil Collins), μια προσαρμοστικότητα που ελάχιστα συγκροτήματα έχουν να επιδείξουν (από το progressive στο pop/dance), οι Genesis δεν έπρεπε να είχαν κυκλοφορήσει το “Calling All Stations” κατά την ταπεινή μου άποψη! Κι όταν λέμε Genesis, εννοούμε τους Banks και Rutherford.
Το μέτριο “We Can't Dance” είχε δείξει ότι τα σημάδια της κόπωσης ήταν πολύ έντονα και, κακά τα ψέματα, οι δύο τους χωρίς το μαγικό ραβδί του πολυτάλαντου Collins συνθετικά και στιχουργικά, δεν τα πήγαιναν καθόλου καλά. Η μπόρα πήρε και τον Wilson που φωνητικά στέκει πολύ καλά, μια μπόρα που τον έστειλε στα αζήτητα αφού στη συνέχεια της καριέρας του δεν κατάφερε τίποτε σημαντικό. Νωθρό και χωρίς ενδιαφέρον, το “Calling All Stations” (Νο 2 στο Ηνωμένο Βασίλειο, Νο 54 στην Αμερική) κυλάει αδιάφορα και στο τέλος δεν αφήνει τίποτε. Τα δύο video "Congo" (Νο 29 Ηνωμένο Βασίλειο) και "Shipwrecked" (Νο 29 Ηνωμένο Βασίλειο) δεν άγγιξαν.
Το συγκρότημα περιόδευσε στην Ευρώπη με σχετική επιτυχία ενώ η περιοδεία του στην Αμερική ακυρώθηκε λόγω ελλείψεως ενδιαφέροντος για εισιτήρια. Όπως έχει δηλώσει ο Wilson ο λόγος που διαλύθηκαν είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος της αγοράς (συναυλίες)…
https://www.youtube.com/watch?v=NGMmx6i1Z_M GENESIS
Εμείς οι παλαιότεροι είχαμε ακούσει το “Calling All Stations” με έντονο σκεπτικισμό. Ένας σκεπτικισμός που είχε ξεκινήσει από την εποχή του “Duke” (1980) όταν το συγκρότημα είχε αρχίσει να αλλάζει, δίσκο προς δίσκο, για να καταλήξει σε ένα πετυχημένο pop rock-dance συγκρότημα που όμως ΔΕΝ είχε καμία σχέση με τους Genesis που ξέραμε.
Τους Genesis του “Nursery Cryme”, “Trespass”, “Selling England by the Pound”, “A Trick of a Tail”, “Foxtrot”
Tους Genesis των νεανικών μας χρόνων.
Επισκεφτείτε το site του Αλέξανδρου Ριχάρδου www.rockmachine.gr
